24 เมื่อผู้ดูแลพาคนเหล่านั้นเข้าไปในบ้านของโยเซฟแล้ว ก็เอาน้ำให้พวกเขาล้างเท้า และให้ลาของพวกเขากินฟาง
25 พวกพี่ชายก็จัดเตรียมของกำนัลไว้คอยโยเซฟซึ่งจะมาในเวลาเที่ยง เพราะได้ยินว่าพวกเขาจะรับประทานอาหารกันที่นั่น
26 เมื่อโยเซฟกลับมาบ้าน พวกเขาก็เอาของกำนัลที่ติดมือมานั้น ให้โยเซฟในบ้าน แล้วโน้มตัวถึงดินคำนับท่าน
27 โยเซฟถามถึงทุกข์สุขของเขาและกล่าวว่า “บิดาผู้ชราที่พวกเจ้ากล่าวถึงครั้งก่อนนั้นสบายดีหรือ? ยังมีชีวิตอยู่หรือ?”
28 พวกเขาตอบว่า “บิดาของข้าพเจ้าทั้งหลายผู้รับใช้ของท่านอยู่สบายดี ยังมีชีวิตอยู่” แล้วพวกเขาก็ก้มตัวลงคำนับอีก
29 โยเซฟมองดูเบนยามินน้องชายมารดาเดียวกัน แล้วถามว่า “คนนี้เป็นน้องสุดท้องที่พวกเจ้าบอกแก่เราครั้งก่อนหรือ?” โยเซฟกล่าวว่า “ลูกเอ๋ย ขอพระเจ้าทรงเมตตาแก่เจ้า”
30 แล้วโยเซฟรีบออกไป เพราะเต็มด้วยความรู้สึกสงสารน้อง ท่านเข้าไปในห้อง ร้องไห้อยู่ที่นั่น