ปฐมกาล 18 THSV11

บุตร‍ชาย​ที่​ทรง​สัญญา​ให้​กับ​อับ‌รา‌ฮัม​และ​ซา‌ราห์

1 พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​ปรา‌กฏ​แก่​อับ‌รา‌ฮัม​ที่​หมู่​ต้น‍โอ๊ก​ของ​มัม‌เร ขณะ‍ที่​ท่าน​นั่ง​อยู่​ที่​ประตู​เต็นท์​เวลา​แดด​ร้อน

2 ท่าน​เงย‍หน้า​ขึ้น​มอง‍ดู เห็น​ชาย​สาม​คน​ยืน​อยู่​ข้าง‍หน้า​ท่าน เมื่อ​ท่าน​เห็น​พวก‍เขา ท่าน​ก็​วิ่ง​จาก​ประตู​เต็นท์​ไป​ต้อน‍รับ​พวก‍เขา โน้ม​ตัว​ลง​ถึง​ดิน

3 พูด​ว่า “เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า ถ้า​ข้าพ‌เจ้า​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน​ใน​สาย‍ตา​ของ​ท่าน ขอ​อย่า​ผ่าน​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​ไป​เสีย

4 ข้าพ‌เจ้า​จะ​ให้​คน​เอา​น้ำ​มา​นิด‍หน่อย​ให้​ท่าน​ล้าง‍เท้า และ​พัก​ใต้​ต้น‍ไม้

5 ข้าพ‌เจ้า​จะ​ไป​เอา​ขนม‍ปัง​หน่อย‍หนึ่ง​มา​ให้ ท่าน​จะ​ได้​พัก‍ผ่อน​หย่อน‍ใจ​เสีย​ก่อน แล้ว​จึง​ค่อย​เดิน‍ทาง​ต่อ‍ไป ไหนๆ ท่าน​ก็​มา​ยัง​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พวก‍ท่าน​แล้ว” พวก‍เขา​จึง​ว่า “ทำ​ตาม​ที่​เจ้า​กล่าว​นี้​เถิด”

6 อับ‌รา‌ฮัม​รีบ​เข้า​ไป​ใน​เต็นท์​หา​นาง‍ซา‌ราห์ กล่าว​ว่า “เร็วๆ หน่อย เอา​แป้ง​อย่าง​ดี​สาม​ถัง​นวด​แล้ว​ทำ​ขนม”

7 แล้ว​อับ‌รา‌ฮัม​วิ่ง​ไป​ที่​ฝูง‍สัตว์ เอา​ลูก‍โค​ตัว‍หนึ่ง ยัง​อ่อน​และ​ดี มอบ​ให้​คน​ใช้​รีบ​ทำ​เป็น​อาหาร

8 ท่าน​เอา​เนย น้ำ‍นม​และ​ลูก‍โค​ที่​เขา​ทำ​ไว้​แล้ว​นั้น​มา​วาง​ต่อ‍หน้า​พวก‍เขา และ​ท่าน​ยืน​อยู่​ข้าง​พวก‍เขา​ที่​ใต้​ต้น‍ไม้ เมื่อ​พวก‍เขา​รับ‍ประ‌ทาน

9 พวก‍เขา​ถาม​ท่าน​ว่า “ซา‌ราห์​ภรรยา​ของ​เจ้า​อยู่​ที่‍ไหน?” ท่าน​ตอบ​ว่า “นาง​อยู่​ใน​เต็นท์”

10 ท่าน​หนึ่ง​ใน​สาม​คน​ว่า “ใน​ฤดู​นี้​ปี‍หน้า​เรา​จะ​กลับ‍มา‍หา​เจ้า​อีก​แน่‍นอน ซา‌ราห์​ภรรยา​ของ​เจ้า​จะ​มี​บุตร‍ชาย​คน​หนึ่ง” นาง‍ซา‌ราห์​ฟัง​อยู่​ที่​ประตู​เต็นท์​ข้าง‍หลัง​ท่าน

11 ฝ่าย​อับ‌รา‌ฮัม​และ​ซา‌ราห์​นั้น​ชรา​แล้ว และ​ประ‌จำ‍เดือน​ของ​ซา‌ราห์​ก็​หมด​ไป​แล้ว

12 นาง‍ซา‌ราห์​ก็​หัว‌เราะ​ใน​ใจ กล่าว‍ว่า “ใน​เมื่อ​ฉัน​แก่​แล้ว สามี​ของ​ฉัน​ก็​แก่​แล้ว ฉัน​ยัง​จะ​มี​ความ​ยินดี​อย่าง‍นี้​อีก​หรือ?”

13 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​อับ‌รา‌ฮัม​ว่า “ทำไม​นาง‍ซา‌ราห์​หัว‌เราะ? และ​กล่าว​ว่า ‘ฉัน​แก่​แล้ว จะ​คลอด‍บุตร‍ชาย​จริงๆ หรือ?’

14 มี​สิ่ง‍ใด​อัศ‌จรรย์​เกิน​ที่​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ทรง​ทำ​ได้ พอ‍ถึง​เวลา​กำ‌หนด​เรา​จะ​กลับ‍มา‍หา​เจ้า ฤดู​นี้​ปี‍หน้า ซา‌ราห์​จะ​มี​บุตร‍ชาย​คน​หนึ่ง”

15 แต่​นาง‍ซา‌ราห์​ปฏิ‌เสธ​ว่า “ข้า‍พระ‍องค์​ไม่‍ได้​หัว‌เราะ​พระ‍เจ้า‍ข้า” เพราะ​นาง​กลัว พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “อย่า‍เลย เจ้า​หัว‌เราะ​จริงๆ”

อับ‌รา‌ฮัม​วิง‍วอน​เพื่อ​เมือง​โส‌โดม

16 แล้ว​บุรุษ​เหล่า‍นั้น​ก็​ลุก​ออก‍จาก​ที่‍นั่น มอง​ไป​ทาง​เมือง​โส‌โดม และ​อับ‌รา‌ฮัม​ก็​เดิน​ไป​ส่ง​พวก‍เขา

17 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ว่า “เรา​จะ​ซ่อน​สิ่ง​ซึ่ง​เรา​จะ​ทำ​นั้น​ไม่‍ให้​อับ‌รา‌ฮัม​รู้​หรือ?

18 แน่‍ที‍เดียว​อับ‌รา‌ฮัม​จะ​เป็น​ประ‌ชา‍ชาติ​ใหญ่​โต​และ​มี​กำลัง​มาก และ​ประ‌ชา‍ชาติ​ทั้ง‍หมด​ใน​โลก​จะ​ได้​รับ‍พร​ก็​เพราะ​เขา

19 เพราะ​เรา​เลือก​เขา​แล้ว เพื่อ​เขา​จะ​ได้​กำ‍ชับ​ลูก‍หลาน และ​ครอบ‍ครัว​ที่​สืบ‍ต่อ‍มา​ของ​เขา ให้​รักษา​พระ‍มรรคา​ของ​พระ‍ยาห์‌เวห์ ให้​ทำ​ความ​ชอบ‍ธรรม​และ​ความ​ยุติ‍ธรรม เพื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​จะ​ประ‌ทาน​แก่​อับ‌รา‌ฮัม ตาม​ที่​พระ‍องค์​ตรัส​ไว้​แก่​เขา”

20 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ว่า “เสียง​ร้อง‍กล่าว‍โทษ​เมือง​โส‌โดม​และ​เมือง​โก‌โม‌ราห์​นั้น​ดัง​เหลือ‍เกิน และ​บาป​ของ​เขา​ก็​หนัก​มาก

21 เรา​จะ​ลง‍ไป​ดู​ว่า​พวก‍เขา​ทำ​ผิด​จริง​ตาม​คำ​ร้อง​ที่​มา​ถึง​เรา​นั้น​หรือ‍ไม่ ถ้า​ไม่ เรา​ก็​จะ​รู้”

22 บุรุษ​เหล่า‍นั้น​จึง​หัน​ไป​จาก​ที่‍นั่น​เดิน​ไป​ยัง​เมือง​โส‌โดม แต่​อับ‌รา‌ฮัม​ยัง​ยืน​เฝ้า​เฉพาะ‍พระ‍พักตร์​พระ‍ยาห์‌เวห์

23 อับ‌รา‌ฮัม​เข้า‍มา​ใกล้ ทูล​ว่า “พระ‍องค์​จะ​ทรง​ทำ‍ลาย​ผู้​ชอบ‍ธรรม​พร้อม​กับ​คน​อธรรม​หรือ?

24 สมมุติ​ว่า​มี​คน​ชอบ‍ธรรม​ห้า‍สิบ​คน​อยู่​ใน​เมือง​นั้น พระ‍องค์​จะ​ยัง​ทรง​ทำ‍ลาย​เมือง​นั้น ไม่​ทรง​ละ‌เว้น​เพราะ​เห็น‍แก่​คน​ชอบ‍ธรรม​ห้า‍สิบ​คน​ที่​อยู่​ใน​เมือง​นั้น​หรือ?

25 ขอ​พระ‍องค์​อย่า​ทรง​คิด​ทำ​เช่น‍นี้​เลย อย่า​ทรง​คิด​ที่​จะ​ฆ่า​คน​ชอบ‍ธรรม​พร้อม​กับ​คน​อธรรม ทำ​กับ​คน​ชอบ‍ธรรม​อย่าง‍เดียว​กับ​คน​อธรรม ขอ​พระ‍องค์​อย่า​ทรง​ทำ​เช่น‍นั้น​เลย พระ‍องค์​ผู้​พิพาก‌ษา​สากล‍โลก​จะ​ไม่​ทรง​ทำ​สิ่ง​ที่​ยุติ‍ธรรม​หรือ?”

26 พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​ว่า “ที่​โส‌โดม​ถ้า​เรา​พบ​คน​ชอบ‍ธรรม​ใน​เมือง​ห้า‍สิบ​คน เรา​จะ​ละ‌เว้น​เมือง​นั้น​ทั้ง​เมือง​เพราะ​เห็น‍แก่​พวก‍เขา”

27 อับ‌รา‌ฮัม​ทูล​ตอบ​ว่า “ขอ​ทรง​อภัย​โทษ​ที่​ข้า‍พระ‍องค์​บัง‍อาจ​ทูล​ต่อ​องค์‍เจ้า‍นาย ข้า‍พระ‍องค์​ผู้​เป็น​เพียง​ผง‍คลี​และ​ขี้‍เถ้า

28 สมมุติ​ว่า​ใน​ห้า‍สิบ​คน​นั้น​ขาด​ไป​ห้า​คน พระ‍องค์​จะ​ยัง​ทรง​ทำ‍ลาย​เมือง​นั้น​ทั้ง​เมือง​เพราะ​ขาด​ห้า​คน​หรือ?” และ​พระ‍องค์​ตรัส​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำ‍ลาย ถ้า​เรา​พบ​คน​ชอบ‍ธรรม​สี่‍สิบ‍ห้า​คน​ที่​นั่น”

29 ท่าน​ก็​ทูล​พระ‍องค์​อีก​ว่า “สมมุติ​ว่า​พระ‍องค์​ทรง​พบ​สี่‍สิบ​คน​ที่‍นั่น” พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำ​เพราะ​เห็น‍แก่​สี่‍สิบ​คน​นั้น”

30 ท่าน​จึง​ทูล​ว่า “ขอ​องค์‍เจ้า‍นาย​อย่า​ทรง​พระ‍พิโรธ​เลย ข้า‍พระ‍องค์​จะ​ขอ​ทูล สมมุติ​พระ‍องค์​ทรง​พบ​เพียง​สาม‍สิบ​คน​ที่‍นั่น” พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำ ถ้า​เรา​พบ​สาม‍สิบ​คน​ที่‍นั่น”

31 ท่าน​ทูล​ว่า “ขอ​ทรง​อภัย​โทษ​ที่​ข้า‍พระ‍องค์​บัง‍อาจ​ทูล​ต่อ​องค์‍เจ้า‍นาย สมมุติ​ว่า​ทรง​พบ​ยี่‍สิบ​คน​ที่‍นั่น” พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำ‍ลาย​เพราะ​เห็น‍แก่​ยี่‍สิบ​คน​นั้น”

32 ท่าน​ทูล​ว่า “ขอ​องค์‍เจ้า‍นาย​อย่า​ทรง​พระ‍พิโรธ​เลย ข้า‍พระ‍องค์​ขอ​ทูล​อีก‍ครั้ง‍นี้‍ครั้ง‍เดียว สมมุติ​ว่า ทรง​พบ​เพียง​สิบ​คน​ที่‍นั่น” พระ‍องค์​ตรัส​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​ทำ‍ลาย​เพราะ​เห็น‍แก่​สิบ​คน​นั้น”

33 เมื่อ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ตรัส​กับ​อับ‌รา‌ฮัม​จบ‍ลง​แล้ว พระ‍องค์​ก็​เสด็จ​ไป ส่วน​อับ‌รา‌ฮัม​ก็​กลับ​ไป​ที่​ของ​เขา