ปฐมกาล 32 THSV11

1 เมื่อ​ยา‌โคบ​เดิน​ทาง​ไป เหล่า​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ‍เจ้า​พบ​เขา

2 เมื่อ​ยา‌โคบ​เห็น​ทูต​สวรรค์​เหล่า‍นั้น​จึง​ว่า “นี่​แหละ​ค่าย​ของ​พระ‍เจ้า” จึง​เรียก​สถาน‍ที่​นั้น​ว่า “มา‌หะ‌นา‌อิม”

ยา‌โคบ​ส่ง​ของ​กำ‌นัล​เพื่อ​ระงับ​โทสะ​ของ​เอ‌ซาว

3 ยา‌โคบ​ส่ง​ผู้‍สื่อ‍สาร​หลาย​คน​ล่วง‍หน้า​ไป​หา​เอ‌ซาว​พี่‍ชาย ใน​ดิน‍แดน​เส‌อีร์​แถบ​เอ‌โดม

4 สั่ง​พวก‍เขา​ว่า “จง​ไป​บอก​เอ‌ซาว​เจ้า‍นาย​ของ​เรา​ว่า ยา‌โคบ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​กล่าว​ดัง‍นี้ ‘ข้าพ‌เจ้า​ไป​อาศัย​อยู่​กับ​ลา‌บัน​จน​บัด‍นี้

5 ข้าพ‌เจ้า​มี​ฝูง‍โค ฝูง‍ลา ฝูง‍แพะ‍แกะ มี​คน​ใช้​ชาย​หญิง ข้าพ‌เจ้า​ใช้​คน​มา​เรียน​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า เพื่อ​ข้าพ‌เจ้า​จะ​ได้​เป็น​ที่​โปรด‍ปราน​ใน​สาย‍ตา​ของ​ท่าน’ ”

6 พวก​ผู้‍สื่อ‍สาร​นั้น​กลับ‍มา​บอก​ยา‌โคบ​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ไป​พบ​เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ของ​ท่าน​แล้ว เขา​กำลัง​จะ​มา​พบ​ท่าน พร้อม​กับ​ผู้‍ชาย​สี่‍ร้อย​คน”

7 ยา‌โคบ​มี​ความ​กลัว​และ​ทุกข์‍ใจ​ยิ่ง‍นัก จึง​ให้​แบ่ง​คน​ทั้ง‍หลาย​ที่​มา​ด้วย และ​ฝูง‍แพะ‍แกะ ฝูง‍โค ฝูง‍อูฐ ออก​เป็น​สอง​พวก

8 คิด​ว่า “ถ้า​เอ‌ซาว​มา​ถึง​พวก​หนึ่ง​และ​ฆ่า​เสีย พวก​ที่​เหลือ​จะ​หนี​ไป​ได้”

9 ยา‌โคบ​อธิษ‌ฐาน​ว่า “ข้า‍แต่​พระ‍เจ้า​ของ​อับ‌รา‌ฮัม​ปู่​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ และ​พระ‍เจ้า​ของ​อิส‌อัค​บิดา​ของ​ข้า‍พระ‍องค์ ข้า‍แต่​พระ‍ยาห์‌เวห์​ผู้​ตรัส​สั่ง​ข้า‍พระ‍องค์​ไว้​ว่า ‘กลับ​ไป​ยัง​ดิน‍แดน​ของ​เจ้า และ​ยัง​ญาติ​พี่‍น้อง​ของ​เจ้า เรา​จะ​ทำ‍ดี​แก่​เจ้า’

10 ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​สม‍ควร​จะ​รับ​ความ​รัก‍มั่น‍คง​และ​ความ​ซื่อ‍สัตย์​แม้​เล็ก‍น้อย​ที่​สุด ที่​พระ‍องค์​ประ‌ทาน​แก่​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์ ด้วย‍ว่า​ข้า‍พระ‍องค์​ข้าม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​นี้​เมื่อ​มี​แต่​ไม้‍เท้า และ​บัด‍นี้​ข้า‍พระ‍องค์​มี​ผู้​คน​เป็น​สอง​กลุ่ม

11 ขอ​พระ‍องค์​ทรง​ช่วย‍กู้​ข้า‍พระ‍องค์​ให้​พ้น​จาก​เงื้อม‍มือ​พี่‍ชาย​ข้า‍พระ‍องค์ คือ​จาก​เงื้อม‍มือ​ของ​เอ‌ซาว เพราะ​ข้า‍พระ‍องค์​กลัว​เขา เกรง‍ว่า​เขา​จะ​มา​ฆ่า​ข้า‍พระ‍องค์ และ​แม่ๆ กับ​ลูกๆ

12 แต่​พระ‍องค์​ตรัส​ไว้​แล้ว​ว่า ‘เรา​จะ​ทำ‍ดี​แก่​เจ้า​แน่‍นอน​และ​จะ​ช่วย​ให้​เชื้อ‍สาย​ของ​เจ้า​ดุจ​เม็ด‍ทราย​ที่​ทะเล​ซึ่ง​มี​มาก​จน​นับ‍ไม่‍ถ้วน’ ”

13 คืน​วัน‍นั้น​ยา‌โคบ​พัก​อยู่​ที่​นั่น​และ​มอบ​บาง‍ส่วน​จาก​ทรัพย์‍สมบัติ​ที่​มี​อยู่​ให้​เป็น​ของ​กำ‌นัล​แก่​เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ของ​ตน

14 คือ​แพะ​ตัว‍เมีย 200 ตัว แพะ​ตัว‍ผู้ 20 ตัว แกะ​ตัว‍เมีย 200 ตัว แกะ​ตัว‍ผู้ 20 ตัว

15 อูฐ​แม่‍ลูก‍อ่อน 30 ตัว กับ​ลูก‍โค​ตัว‍เมีย 40 ตัว โค​ตัว‍ผู้ 10 ตัว ลา​ตัว‍เมีย 20 ตัว ลา​ตัว‍ผู้ 10 ตัว

16 ยา‌โคบ​มอบ​สิ่ง‍เหล่า‍นี้​ไว้​ใน​ความ​ดู‍แล​ของ​คน​ใช้ ให้​แต่​ละ​ฝูง​อยู่​ต่าง‍หาก และ​สั่ง​พวก​คน​ใช้​ว่า “ล่วง‍หน้า​ไป​ก่อน​เรา และ​ให้​แต่​ละ​ฝูง​ทิ้ง​ระยะ​ห่าง​กัน​หน่อย”

17 ยา‌โคบ​สั่ง​คน​ที่​อยู่​หน้า​สุด​ว่า “เมื่อ​เอ‌ซาว​พี่‍ชาย​ของ​เรา​มา​พบ​เจ้า และ​ถาม​เจ้า​ว่า ‘เจ้า​เป็น​คน​ของ​ใคร? เจ้า​จะ​ไป​ไหน? และ​ของ​ที่​อยู่​ข้าง‍หน้า​เจ้า​นี้​เป็น​ของ​ใคร?’

18 เจ้า​จง​ตอบ​ว่า ‘ของ​เหล่า‍นี้​เป็น​ของ​ยา‌โคบ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน เป็น​ของ​กำ‌นัล​ส่ง​มา​ให้​เอ‌ซาว​เจ้า‍นาย​ของ​ข้าพ‌เจ้า และ​ยิ่ง‍กว่า‍นั้น‍อีก ยา‌โคบ​ตาม​มา​ข้าง‍หลัง’ ”

19 ยา‌โคบ​สั่ง​คน​ที่​สอง​และ​คน​ที่​สาม และ​บรร‌ดา​ผู้​ติด‍ตาม​ฝูง​เหล่า‍นั้น​ทำ‌นอง‍เดียว‍กัน​ว่า “เมื่อ​พวก‍เจ้า​พบ​เอ‌ซาว ให้​พูด​กับ​เขา​เช่น‍เดียว‍กัน

20 และ​เสริม​ว่า ‘ยิ่ง‍กว่า‍นั้น‍อีก นี่‍แน่ะ ยา‌โคบ​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​ท่าน​กำลัง​ตาม​มา​ข้าง‍หลัง​พวก‍เรา’ ” เพราะ​ยา‌โคบ​คิด​ว่า “ข้า​คง​จะ​ระงับ​โทสะ​ของ​เอ‌ซาว​ได้​ด้วย​ของ​กำ‌นัล​ที่​ส่ง​ล่วง‍หน้า​ไป และ​ภาย‍หลัง​เมื่อ​ข้า​เห็น​หน้า​เขา บาง‍ที​เขา​จะ​ยอม‍รับ​ข้า”

21 ดัง‍นั้น​ของ​กำ‌นัล​ต่างๆ จึง​ล่วง‍หน้า​ไป​ก่อน ส่วน​ตัว‍เขา​คืน‍นั้น​ยัง​ค้าง​อยู่​ใน​ค่าย

ยา‌โคบ​ปล้ำ‍สู้​กับ​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​ที่​เป‌นี‌เอล

22 กลาง‍คืน‍นั้น‍เอง ยา‌โคบ​ก็​ลุก‍ขึ้น​และ​พา​ภรรยา​ทั้ง‍สอง สาว‍ใช้​ทั้ง‍สอง และ​ลูก​สิบ‍เอ็ด​คน​ข้าม​ที่​ท่า‍ข้าม​แม่‍น้ำ​ยับ‌บอก

23 ยา‌โคบ​ส่ง​ครอบ‍ครัว​ข้าม​ลำ‍ธาร​ไป และ​ส่ง​ทรัพย์‍สมบัติ​ทั้ง‍หมด​ข้าม​ไป​ด้วย

24 เหลือ​ยา‌โคบ​อยู่​แต่​ผู้​เดียว มี​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​มา​ปล้ำ​กับ​เขา​จน​รุ่ง‍สาง

25 เมื่อ​บุรุษ​ผู้​นั้น​เห็น​ว่า​จะ​เอา​ชนะ​ยา‌โคบ​ไม่‍ได้ ก็​แตะ​ที่​ข้อ‍ต่อ​สะโพก​ของ​ยา‌โคบ​ขณะ‍ที่​ปล้ำ‍สู้​กัน ข้อ‍ต่อ​สะโพก​ของ​ยา‌โคบ​ก็​เคลื่อน

26 บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า “ปล่อย​เรา​ไป​เถิด​เพราะ​ใกล้​สว่าง​แล้ว” แต่​ยา‌โคบ​ตอบ​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ไม่​ยอม​ให้​ท่าน​ไป นอก‍จาก​ท่าน​จะ​อวย‍พร​แก่​ข้าพ‌เจ้า”

27 บุรุษ​ผู้​นั้น​จึง​ถาม​ยา‌โคบ​ว่า “เจ้า​ชื่อ​อะไร?” ยา‌โคบ​ตอบ​ว่า “ข้าพ‌เจ้า​ชื่อ​ยา‌โคบ”

28 บุรุษ​นั้น​จึง​ว่า “เขา​จะ​ไม่​เรียก​เจ้า​ว่า​ยา‌โคบ​ต่อ‍ไป แต่​จะ​เรียก​ว่า อิสรา‌เอล เพราะ​เจ้า​สู้​กับ​พระ‍เจ้า​และ​มนุษย์ และ​ได้​ชัย‍ชนะ”

29 ยา‌โคบ​จึง​ถาม​บุรุษ​ผู้​นั้น​ว่า “ขอ​ท่าน​บอก​ข้าพ‌เจ้า​ว่า​ท่าน​ชื่อ​อะไร?” แต่​บุรุษ​นั้น​กล่าว​ว่า “ทำไม​เจ้า​จึง​ถาม​ชื่อ​เรา?” แล้ว​ก็​อวย‍พร​ยา‌โคบ​ที่​นั่น

30 ยา‌โคบ​จึง​เรียก​สถาน‍ที่​นั้น​ว่า เป‌นี‌เอล กล่าว​ว่า “เพราะ​ข้าพ‌เจ้า​ได้​เห็น​พระ‍เจ้า​ต่อ‍หน้า​ข้าพ‌เจ้า แล้ว​พระ‍องค์​ทรง​ไว้​ชีวิต​ข้าพ‌เจ้า”

31 เมื่อ​ยา‌โคบ​ผ่าน​เป‌นู‌เอล​ดวง‍อา‌ทิตย์​ขึ้น​แล้ว เขา​เดิน​โขยก‍เขยก​เพราะ​เจ็บ​สะโพก

32 ดัง‍นั้น​คน​อิสรา‌เอล​จึง​ไม่​กิน​เส้น‍เอ็น​ที่​สะโพก ซึ่ง​อยู่​ที่​ข้อ‍ต่อ​สะโพก​นั้น​จน​ทุก​วัน‍นี้ เพราะ​พระ‍องค์​ทรง​แตะ​ข้อ‍ต่อ​สะโพก​ของ​ยา‌โคบ​ตรง​เส้น‍เอ็น​ที่​สะโพก