ปฐมกาล 30 THSV11

1 เมื่อ​รา‌เชล​เห็น​ว่า​นาง​ไม่‍มี​บุตร​กับ​ยา‌โคบ ก็​อิจฉา​พี่‍สาว นาง​พูด​กับ​ยา‌โคบ​ว่า “ขอ​ให้​ฉัน​มี​บุตร​ด้วย​หา​ไม่​ฉัน​จะ​ตาย”

2 ยา‌โคบ​โกรธ​รา‌เชล​จึง​ว่า “ฉัน​เอง​เป็น​เหมือน​พระ‍เจ้า​ผู้​ไม่‍ให้​เธอ​มี​บุตร​หรือ?”

3 นาง​จึง​บอก​ว่า “บิล‌ฮาห์​สาว‍ใช้​ของ​ฉัน​อยู่​นี่ จง​เข้า​ไป​หา​นาง​เถิด นาง​จะ​ได้​มี​บุตร​ไว้​ที่​ตัก​ของ​ฉัน ฉัน​จะ​ได้​มี​บุตร​ด้วย​จาก​หญิง​คน​นี้”

4 นาง​จึง​ยก​บิล‌ฮาห์​สาว‍ใช้​ของ​นาง​ให้​เป็น​ภรรยา​ของ​ยา‌โคบ ยา‌โคบ​ก็​เข้า​ไป​หา​นาง

5 บิล‌ฮาห์​ก็​ตั้ง‍ครรภ์​กับ​ยา‌โคบ​และ​มี​บุตร‍ชาย​คน​หนึ่ง

6 รา‌เชล​ว่า “พระ‍เจ้า​ทรง​ตัด‍สิน​เรื่อง​ของ​ฉัน และ​ทรง​ฟัง​เสียง​ร้อง‍ทูล​ของ​ฉัน จึง​ประ‌ทาน​บุตร‍ชาย​คน​หนึ่ง​แก่​ฉัน” ดัง‍นั้น​นาง​จึง​ตั้ง‍ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า ดาน

7 บิล‌ฮาห์​สาว‍ใช้​ของ​รา‌เชล​ตั้ง‍ครรภ์​อีก และ​คลอด‍บุตร‍ชาย​คน​ที่​สอง​ให้​แก่​ยา‌โคบ

8 รา‌เชล​จึง​ว่า “ด้วย​การ​ปล้ำ‍สู้​อย่าง​หนัก ฉัน​ได้​ปล้ำ‍สู้​กับ​พี่‍สาว​ของ​ฉัน และ​ฉัน​ได้​ชัย‍ชนะ​แล้ว” นาง​จึง​ให้​ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า นัฟ‌ทา‌ลี

9 เมื่อ​เล‌อาห์​เห็น​ว่า​นาง​หยุด​คลอด‍บุตร จึง​ยก​ศิล‌ปาห์​สาว‍ใช้​ของ​นาง ให้​เป็น​ภรรยา​ของ​ยา‌โคบ

10 ศิล‌ปาห์​สาว‍ใช้​ของ​เล‌อาห์ ก็​มี​บุตร‍ชาย​ให้​แก่​ยา‌โคบ

11 เล‌อาห์​ว่า “โชค‍ดี​จริงๆ” จึง​ตั้ง‍ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า กาด

12 แล้ว​ศิล‌ปาห์​สาว‍ใช้​ของ​เล‌อาห์ ก็​คลอด‍บุตร‍ชาย​คน​ที่​สอง​ให้​แก่​ยา‌โคบ

13 เล‌อาห์​ก็​ว่า “ฉัน​มี​ความ​สุข เพราะ​พวก​สตรี​จะ​เรียก​ฉัน​ว่า เป็น​สุข” นาง​จึง​ตั้ง‍ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า อา‌เชอร์

14 ใน​ฤดู​เกี่ยว​ข้าว‍สา‌ลี รู‌เบน​ออก‍ไป​ที่​นา​พบ​ต้น‍ดู‌ดา‌อิม​จึง​เก็บ​ผล​มา​ให้​เล‌อาห์​มารดา​ของ​เขา รา‌เชล​จึง​พูด​กับ​เล‌อาห์​ว่า “ขอ​ผล​ดู‌ดา‌อิม​ของ​ลูก‍ชาย​พี่​ให้​ฉัน​บ้าง”

15 เล‌อาห์​ตอบ​ว่า “ที่​น้อง​แย่ง​สามี​ของ​ฉัน​ไป​แล้ว​นั้น​ยัง​น้อย​ไป​หรือ? จึง​จะ​มา​เอา​ผล​ดู‌ดา‌อิม​ของ​ลูก‍ชาย​ฉัน​ด้วย” รา‌เชล​ตอบ​ว่า “เอา​อย่าง‍นี้ ยา‌โคบ​จะ​ไป​นอน​กับ​พี่​คืน‍นี้​เพื่อ​แลก​กับ​ผล​ดู‌ดา‌อิม​ของ​ลูก‍ชาย​พี่”

16 เมื่อ​ยา‌โคบ​กลับ‍มา​จาก​นา​เวลา​เย็น เล‌อาห์​ก็​ออก​ไป​หา​บอก​ว่า “เข้า‍มา‍หา​ฉัน​เถิด เพราะ​ฉัน​ให้​ผล​ดู‌ดา‌อิม​ของ​ลูก‍ชาย​ฉัน​เป็น​สินจ้าง​ท่าน​แล้ว” คืน​วัน‍นั้น​ยา‌โคบ​ก็​นอน​กับ​นาง

17 พระ‍เจ้า​ทรง​ฟัง​เล‌อาห์ นาง​ก็​ตั้ง‍ครรภ์ และ​ให้​บุตร‍ชาย​คน​ที่​ห้า​แก่​ยา‌โคบ

18 ฝ่าย​เล‌อาห์​ว่า “พระ‍เจ้า​ประ‌ทาน​สินจ้าง​นั้น​ให้​แก่​ฉัน เพราะ​ฉัน​ยก​หญิง​คน‍ใช้​ให้​สามี” นาง​จึง​ตั้ง‍ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า อิส‌สา‌คาร์

19 ต่อ‍ไป​เล‌อาห์​ก็​ตั้ง‍ครรภ์​อีก และ​ให้​บุตร‍ชาย​คน​ที่​หก​แก่​ยา‌โคบ

20 แล้ว​เล‌อาห์​จึง​ว่า “พระ‍เจ้า​ประ‌ทาน​ของ‍ดี​ให้​ฉัน บัด‍นี้​สามี​คง​จะ​ให้​เกียรติ​ฉัน เพราะ​ฉัน​ได้​ให้​บุตร‍ชาย​แก่​เขา​หก​คน​แล้ว” นาง​จึง​ตั้ง‍ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า เศ‌บู‌ลุน

21 ต่อ‍มา​ภาย‍หลัง​นาง​ก็​มี​บุตร‍หญิง​คน​หนึ่ง ตั้ง‍ชื่อ​ว่า​ดี‌นาห์

22 พระ‍เจ้า​ทรง​ระลึก‍ถึง​และ​ทรง​ฟัง​รา‌เชล ทรง​ให้​นาง​มี​บุตร

23 นาง​ก็​ตั้ง‍ครรภ์​มี​บุตร‍ชาย นาง​จึง​กล่าว​ว่า “พระ‍เจ้า​ทรง​ยก​ความ​อดสู​ของ​ฉัน​ไป​แล้ว”

24 นาง​จึง​ตั้ง‍ชื่อ​บุตร​นั้น​ว่า โย‌เซฟ กล่าว​ว่า “ขอ​พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​เพิ่ม​บุตร‍ชาย​อีก‍คน‍หนึ่ง​ให้​ฉัน”

ยา‌โคบ​มั่ง‍คั่ง​จาก​ทรัพย์‍สมบัติ​ของ​ลา‌บัน

25 เมื่อ​นาง​รา‌เชล​คลอด​โย‌เซฟ​แล้ว ยา‌โคบ​ก็​พูด​กับ​ลา‌บัน​ว่า “ขอ​ให้​ฉัน​กลับ​ไป​บ้าน‍เกิด‍เมือง‍นอน​ของ​ฉัน​เถิด

26 ฉัน​ทำ‍งาน​เพื่อ​ได้​ภรรยา​และ​บุตร​แล้ว ขอ​มอบ​ภรรยา​กับ​บุตร​ให้​ฉัน​พา​ไป เพราะ​ลุง​รู้​ว่า​งาน​ที่​ฉัน​ได้​รับ‍ใช้​ลุง​เสร็จ​แล้ว”

27 แต่​ลา‌บัน​ตอบ​ว่า “อยู่​ต่อ​เถิด ถ้า​เจ้า​จะ​ช่วย​ลุง ลุง​หยั่ง‍รู้​เหตุ‍การณ์​ได้​ว่า พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​อวย‍พร​ลุง​เพราะ​เจ้า

28 เจ้า​จะ​เรียก​ค่า‍จ้าง​ลุง​เท่า‍ไร​ลุง​จะ​ให้”

29 ยา‌โคบ​ตอบ​ว่า “ลุง​ทราบ​อยู่​ว่า ฉัน​รับ‍ใช้​ลุง​อย่าง‍ไร และ​ฝูง‍ปศุ‌สัตว์​ของ​ลุง​อยู่​กับ​ฉัน​อย่าง‍ไร

30 เพราะ‍ว่า​ก่อน​ฉัน​มา​นั้น​ลุง​มี​แต่​น้อย แต่​บัด‍นี้​ก็​มี​ทวี​ขึ้น​เป็น​อัน​มาก ฉัน​จะ​ก้าว​ไป​ทาง​ไหน พระ‍ยาห์‌เวห์​ทรง​อวย‍พร​ลุง ที‍นี้​เมื่อ‍ไร​ฉัน​จะ​ทำ​อะไร​สำหรับ​ตน‍เอง​และ​ครอบ‍ครัว​ได้​เล่า?”

31 ลา‌บัน​จึง​ถาม​ว่า “ลุง​ควร​จะ​ให้​อะไร​เจ้า?” ยา‌โคบ​ตอบ​ว่า “ลุง​ไม่​ต้อง​ให้​อะไร​ฉัน แต่​ถ้า​ลุง​ทำ​สิ่ง‍นี้​ให้​ฉัน ฉัน​ก็​จะ​กลับ‍ไป​เลี้ยง​และ​ดู‍แล​สัตว์​ของ​ลุง​ต่อ

32 คือ​วัน‍นี้​ฉัน​จะ​ไป​ตรวจ‍ดู​ฝูง‍สัตว์​ของ​ลุง​ทั้ง‍หมด ฉัน​จะ​คัด​แกะ​ที่​มี​จุด​และ​แกะ‍ด่าง​ทุก​ตัว​ออก​จาก​ฝูง และ​คัด​แกะ‍ดำ​ทุก​ตัว​ออก​จาก​ฝูง‍แกะ และ​แพะ‍ด่าง​กับ​แพะ​ที่​มี​จุด​ออก‍จาก​ฝูง‍แพะ ให้​สัตว์​เหล่า‍นี้​เป็น​ค่า‍จ้าง​ของ​ฉัน

33 ความ​ซื่อ‍ตรง​ของ​ฉัน​จะ​ปรา‌กฏ​ใน​ภาย‍หน้า คือ​เมื่อ​ลุง​มา​ดู​ค่า‍จ้าง​ของ​ฉัน ถ้า​พบ​ตัว​ไม่‍มี​จุด​และ​ที่​ไม่​ด่าง​อยู่​ใน​ฝูง‍แกะ หรือ​ตัว​ที่​ไม่​ดำ​ใน​ฝูง‍ลูก‍แกะ​ก็​ให้​ถือ‍เสีย‍ว่า​ฉัน​ขโมย​สัตว์​เหล่า‍นี้​มา”

34 ลา‌บัน​จึง​ตอบ​ว่า “ดี​แล้ว ให้​เป็น​ไป​ตาม​ที่​เจ้า​พูด​นั้น”

35 วัน‍นั้น​ลา‌บัน​ก็​แยก​แพะ‍ตัว‍ผู้​ที่​ลาย​ด่าง​และ​มี​จุด และ​แพะ​ตัว‍เมีย​ที่​มี​จุด​และ​ที่​ด่าง​ทุก​ตัว​ออก‍ไป ส่วน​ทั้ง‍หมด​ที่​มี​สี‍ขาว และ​ทั้ง‍หมด​ที่​มี​สี‍ดำ​ใน​ฝูง‍แพะ‍แกะ เขา​มอบ​ให้​บุตร‍ชาย​ของ​เขา​เลี้ยง

36 เขา​จัด​ระยะ​ห่าง​ระหว่าง​เขา​และ​ยา‌โคบ​เป็น​ระยะ​ทาง​การ​เดิน​ทาง​สาม​วัน และ​ยา‌โคบ​ก็​เลี้ยง​สัตว์​ของ​ลา‌บัน​ที่​เหลือ​นั้น

37 ยา‌โคบ​เอา​กิ่ง‍ไม้​สด​จาก​ต้น‍กำ‌ยาน ต้น‍อัล‌มอนด์ และ​ต้น‍ปอ‌ตูบ‌หู‌ช้าง​มา​ปอก‍เปลือก​ออก​เป็น​รอย​ขาวๆ ให้​เห็น​ไม้​สี‍ขาว

38 เขา​วาง​ไม้​ที่​ปอก‍เปลือก​ไว้​ใน​ร่อง​ตรง‍หน้า​ฝูง‍สัตว์ คือ​ใน​ราง‍น้ำ​ที่​ฝูง‍สัตว์​มา​กิน​น้ำ เมื่อ​มัน​มา​กิน​น้ำ มัน​ก็​อยาก​ติด‍สัด

39 ฝูง‍สัตว์​ก็​ผสม‍พันธุ์​กัน​ที่​ไม้​นั้น ดัง‍นั้น​ฝูง‍สัตว์​จึง​มี​ลูก​ที่​มี​ลาย มี​ด่าง มี​จุด

40 ยา‌โคบ​ก็​แยก​ลูก‍แกะ​ออก​จาก​ฝูง ให้​ฝูง​นั้น​อยู่​ตรง‍หน้า​แกะ​ลาย​และ​แกะ‍ดำ​ทุก​ตัว​ใน​ฝูง​ของ​ลา‌บัน แต่​ฝูง‍สัตว์​ของ​เขา​นั้น​อยู่​ต่าง‍หาก​ไม่‍ให้​ปะปน​กับ​ฝูง‍สัตว์​ของ​ลา‌บัน

41 อยู่​มา​เมื่อ​สัตว์​ที่​แข็ง‍แรง​ใน​ฝูง​จะ​ผสม‍พันธุ์ ยา‌โคบ​ก็​จัด​ไม้​วาง‍ไว้​ที่​ราง‍น้ำ​ให้​ฝูง‍สัตว์​เห็น เพื่อ​ให้​มัน​ผสม‍พันธุ์​กัน​กลาง​ไม้​นั้น

42 แต่​เมื่อ​มี​สัตว์​ที่​อ่อน‌แอ ยา‌โคบ​ก็​ไม่​ใส่​ไม้​นั้น​ไว้ ดัง‍นั้น​สัตว์​ที่​อ่อน‌แอ​จึง​ตก‍เป็น​ของ​ลา‌บัน แต่​สัตว์​ที่​แข็ง‍แรง​เป็น​ของ​ยา‌โคบ

43 ยา‌โคบ​ก็​มั่ง‍มี​ยิ่ง‍ขึ้น มี​ฝูง‍แพะ‍แกะ​มาก‍มาย คน‍ใช้​ชาย​หญิง และ​ฝูง‍อูฐ​ฝูง‍ลา