4 และบิดาของเธอได้ยินคำที่เธอบนไว้ และคำสัญญาวิรัตที่เธอผูกมัดตัวเองแต่มิได้พูดอะไรกับเธอ ก็ให้คำที่บนไว้นั้นคงอยู่ และให้คำสัญญาวิรัตที่ผูกมัดเธอไว้นั้นคงอยู่
5 แต่ถ้าบิดาของเธอคัดค้านในวันที่เขาได้ยินนั้น การที่เธอบนไว้ก็ดี คำสัญญาวิรัตที่ผูกมัดเธอไว้ก็ดี ย่อมไม่คงอยู่ และพระเจ้าจะอภัยให้แก่เธอ เพราะบิดาของเธอได้คัดค้านเธอไว้
6 และถ้านางแต่งงานมีสามีแล้ว สิ่งที่นางบนไว้หรือคำพูดที่ไม่ทันคิดซึ่งผูกมัดนาง
7 ฝ่ายสามีก็ได้ยินแล้ว และในวันที่ได้ยินเขาก็มิได้พูดอะไรกับนาง สิ่งที่นางบนไว้นั้นย่อมคงอยู่ และคำสัญญาวิรัตที่ผูกมัดตัวนางก็คงอยู่ด้วย
8 แต่ถ้าในวันนั้นที่สามีมาได้ยินเข้าและเขาคัดค้าน ก็ทำให้คำที่นางบนไว้นั้นเป็นโมฆะ ทั้งคำพูดที่ไม่ทันคิดของนางซึ่งผูกมัดนางนั้นก็เป็นโมฆะด้วย และพระเจ้าจะทรงอภัยให้แก่นาง
9 แต่คำบนบานที่แม่ม่ายหรือแม่ร้างกระทำไว้ หรือคำใดที่นางพูดผูกมัดตนเอง คำพูดนั้นย่อมคงอยู่
10 และถ้านางบนไว้ในบ้านสามีของนาง หรือให้สัญญาวิรัตด้วยสัตย์สาบานผูกมัดตนเองไว้