กัน‌ดาร‍วิถี 30 TH1971

กฎ‍หมาย​เรื่อง​การ​สา‌บาน​ของ​สตรี

1 โม‌เสส​ได้​พูด​กับ​หัว‍หน้า​เผ่า​คน​อิส‌รา‌เอล​ว่า “นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​พระ‍เจ้า​ได้​ทรง​บัญ‌ชา

2 เมื่อ​ผู้‍ใด​บน​ไว้​กับ​พระ‍เจ้า หรือ​ให้​สัตย์​สา‌บาน​ผูก‍มัด​ตัว​ไว้ ด้วย​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​อย่าง​หนึ่ง​อย่าง​ใด อย่า​ให้​เขา​เสีย​วา‌จา เขา​ต้อง​กระ‌ทำ​ตาม​คำ​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​เขา ทั้ง‍สิ้น

3 หรือ​เมื่อ​สตรี​คน​หนึ่ง​คน​ใด​บน​ไว้​แด่​พระ‍เจ้า และ​ผูก‍มัด​ตัว​เอง​ไว้​ด้วย​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต เมื่อ​เธอ​ยัง​สาว​อยู่​ใน​เรือน​ของ​บิดา

4 และ​บิดา​ของ​เธอ​ได้​ยิน​คำ​ที่​เธอ​บน​ไว้ และ​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​ที่​เธอ​ผูก‍มัด​ตัว​เอง​แต่​มิ‍ได้​พูด​อะไร​กับ​เธอ ก็​ให้​คำ​ที่​บน​ไว้​นั้น​คง​อยู่ และ​ให้​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​ที่​ผูก‍มัด​เธอ​ไว้​นั้น​คง​อยู่

5 แต่​ถ้า​บิดา​ของ​เธอ​คัด‍ค้าน​ใน​วัน​ที่​เขา​ได้​ยิน​นั้น การ​ที่​เธอ​บน​ไว้​ก็​ดี คำ‍สัญ‌ญา​วิรัต​ที่​ผูก‍มัด​เธอ​ไว้​ก็​ดี ย่อม​ไม่​คง​อยู่ และ​พระ‍เจ้า​จะ​อภัย​ให้​แก่​เธอ เพราะ​บิดา​ของ​เธอ​ได้​คัด‍ค้าน​เธอ​ไว้

6 และ​ถ้า​นาง​แต่ง‍งาน​มี​สามี​แล้ว สิ่ง​ที่​นาง​บน​ไว้​หรือ​คำ‍พูด​ที่​ไม่‍ทัน​คิด​ซึ่ง​ผูก‍มัด​นาง

7 ฝ่าย​สามี​ก็​ได้​ยิน​แล้ว และ​ใน​วัน​ที่​ได้​ยิน​เขา​ก็​มิ‍ได้​พูด​อะไร​กับ​นาง สิ่ง​ที่​นาง​บน​ไว้​นั้น​ย่อม​คง​อยู่ และ​คำ‍สัญ‌ญา​วิรัต​ที่​ผูก‍มัด​ตัว​นาง​ก็​คง​อยู่​ด้วย

8 แต่​ถ้า​ใน​วัน​นั้น​ที่​สามี​มา​ได้​ยิน​เข้า​และ​เขา​คัด‍ค้าน ก็​ทำ​ให้​คำ​ที่​นาง​บน​ไว้​นั้น​เป็น​โมฆะ ทั้ง​คำ‍พูด​ที่​ไม่​ทัน‍คิด​ของ​นาง​ซึ่ง​ผูก‍มัด​นาง​นั้น​ก็​เป็น​โมฆะ​ด้วย และ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​อภัย​ให้​แก่​นาง

9 แต่​คำ‍บน‍บาน​ที่​แม่‍ม่าย​หรือ​แม่‍ร้าง​กระ‌ทำ​ไว้ หรือ​คำ‍ใด​ที่​นาง​พูด​ผูก‍มัด​ตน‍เอง คำ‍พูด​นั้น​ย่อม​คง​อยู่

10 และ​ถ้า​นาง​บน​ไว้​ใน​บ้าน​สามี​ของ​นาง หรือ​ให้​สัญ‌ญา​วิรัต​ด้วย​สัตย์​สา‌บาน​ผูก‍มัด​ตน‍เอง​ไว้

11 และ​สามี​ของ​นาง​ได้​ยิน​แล้ว แต่​ไม่​ว่า​อะไร​แก่​นาง และ​ไม่​คัด‍ค้าน​นาง คำ‍บน‍บาน​ของ​นาง​ทั้ง‍สิ้น​ย่อม​คง​อยู่ และ​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​ทุก​อย่าง​ซึ่ง​นาง​ผูก‍มัด​ตัว‍เอง​ย่อม​คง​อยู่

12 แต่​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ได้​กระ‌ทำ​ให้​ไม่​คง​อยู่​หรือ​เป็น โมฆะ​ใน​วัน​ที่​เขา​ได้​ยิน​แล้ว สิ่ง‍ใด​ที่​ออก​จาก​ปาก​ของ​นาง​เกี่ยว​ด้วย​คำ​บน‍บาน หรือ​เกี่ยว​ด้วย​คำ​สัญ‌ญา​วิรัต​ของ​นาง​ย่อม​ไม่​คง​อยู่ สามี​ของ​นาง​ได้​กระ‌ทำ​ให้​เป็น​โมฆะ และ​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​อภัย​ให้​แก่​นาง

13 คำ​บน‍บาน​หรือ​คำ​สัตย์​สา‌บาน​ที่​จะ​บัง‍คับ​จิต‍ใจ​นาง​เอง สามี​ของ​นาง​ย่อม​ให้​คง​อยู่​หรือ​เป็น​โมฆะ​ได้

14 แต่​ถ้า​สามี​ของ​นาง​ไม่​กล่าว​สิ่ง‍ใด​แก่​นาง​วัน​แล้ว​วัน​เล่า เขา​ย่อม​กระ‌ทำ​ให้​คำ​บน‍บาน​และ​คำ​สัญ‌ญา วิรัต​ทั้ง‍สิ้น​ของ​นาง​ซึ่ง​จะ​ตก​แก่​นาง​ให้​คง​อยู่ เพราะ​เขา​ไม่​พูด​สิ่ง‍ใด​ใน​วัน​ที่​เขา​ได้​ยิน เขา​จึง​กระ‌ทำ​ให้​คง​อยู่

15 แต่​ถ้า​ภาย‍หลัง​ที่​เขา​ได้​ยิน แล้ว​มา​กระ‌ทำ​ให้​ไม่​คง​อยู่​หรือ​เป็น​โมฆะ เขา​ย่อม​ต้อง​รับ​ความ‍ผิด​ของ​นาง”

16 ข้อ‍ความ​เหล่า‍นี้​เป็น​กฎ‍เกณฑ์​ซึ่ง พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​โม‌เสส​ไว้ เป็น​เรื่อง​ระหว่าง​ชาย​กับ​ภรรยา​ของ​เขา เรื่อง​ระหว่าง​บิดา​กับ​บุตรี ขณะ​เมื่อ​เธอ​ยัง​สาว​อยู่ ยัง​อยู่​ใน​เรือน​บิดา​ของเธอ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36