กัน‌ดาร‍วิถี 31 TH1971

อิส‌รา‌เอล​แก้‍แค้น​คน​มี‌เดียน และ​การ​ชำระ​ทรัพย์​ที่​ปล้น​ได้

1 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

2 “จง​แก้‍แค้น​คน​มี‌เดียน​เพื่อ​คน​อิส‌รา‌เอล แล้ว​ภาย‍หลัง​เจ้า​จะ​ถูก​รวบ​ให้​ไป​อยู่​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ของ​เจ้า”

3 และ​โม‌เสส​กล่าว​กับ​ประ‌ชา‍ชน​ว่า “จง​เตรียม​คน​บาง‍คน​ใน​พวก​เจ้า​ให้​พร้อม​ด้วย​อา‌วุธ เพื่อ​ทำ​สง‌คราม แล้ว​ยก​ไป​สู้​พวก​มี‌เดียน เพื่อ​กระ‌ทำ​การ​แก้‍แค้น​ของ​พระ‍เจ้า​ต่อ​คน​มี‌เดียน

4 เจ้า​จง​ส่ง​คน​จาก​เผ่า​อิส‌รา‌เอล​เผ่า​ละ​พัน​คน​เข้า​ทำ​สง‌คราม”

5 ดัง‍นั้น​เขา​จึง​จัด​คน​จาก​อิส‌รา‌เอล​ที่​นับ​พันๆ​นั้น เผ่า​ละ​พัน​คน เป็น​คน​หมื่น​สอง‍พัน​สรรพ​ด้วย​อา‌วุธ เพื่อ​เข้า​สง‌คราม

6 และ​โม‌เสส​ส่ง​คน​เผ่า​ละ​พัน​คน​ออก​ไป​ทำ​สง‌คราม ทั้ง​คน​เหล่า​นั้น​กับ​ฟีเน‌หัส​บุตร​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต พร้อม​กับ​เครื่อง‍ใช้​ของ​สถาน​นมัส‌การ และ​มี​แตร​ปลุก​อยู่​ใน​มือ

7 เขา​ทำ​สง‌คราม​ต่อ‍สู้​คน​มี‌เดียน ดัง‍ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​โม‌เสส​และ​ได้​ฆ่า​ผู้‍ชาย​เสีย​ทุก‍คน

8 เขา​ได้​ประ‌หาร​ชีวิต​บรร‌ดา​กษัตริย์​คน​มี‌เดียน​พร้อม​กับ​คน อื่น​ที่​เขา​ฆ่า​เสีย มี​เอวี เร‌เคม ศูร์ เฮอร์​และ​เร‌บา​กษัตริย์​ทั้ง​ห้า​แห่ง​คน​มี‌เดียน และ​ได้​ประ‌หาร​ชีวิต​บา‌ลา‌อัม​บุตร​เบ‌โอร์​เสีย​ด้วย​ดาบ

9 และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ได้​จับ​สตรี​ชาว​มี‌เดียน​มา​เป็น​เชลย พร้อม​กับ​พวก​เด็ก‍เล็ก​ทั้ง‍หลาย และ​กวาด​เอา​ฝูง​วัว ฝูง​แพะ‍แกะ​และ​ข้าว‍ของ ทั้ง‍ปวง​ไป​สิ้น เป็น​ทรัพย์​ที่​ปล้น​ได้

10 และ​เอา​ไฟ​เผา​เมือง​ที่​อา‌ศัย​ของ​เขา และ​เผา​ค่าย​ทั้ง‍สิ้น​ของ​เขา​เสีย​ด้วย

11 แล้ว​เก็บ​บรร‌ดา​ของ​ที่​ริบ​ได้ และ​ทรัพย์​ที่​ปล้น​ได้​ทั้ง​คน​และ​สัตว์​ไป​เสีย​สิ้น

12 แล้ว​เขา​นำ​เชลย​และ​ทรัพย์‍สิน​ที่​ปล้น​ได้ กับ​ของ​ที่​ริบ​ได้​ทั้ง‍หมด​มา​ยัง​โม‌เสส และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต และ​ชุม‌นุม‍ชน​อิส‌รา‌เอล​ที่​ค่าย ณ ทุ่ง​โม‌อับ​ริม​แม่‍น้ำ​จอร์‌แดน​ที่​เมือง​เย‌รี‌โค

13 โม‌เสส​และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต และ​บรร‌ดา​ประ‌มุข​แห่ง​คน​อิส‌รา‌เอล​ออก​ไป​ต้อน‍รับ​เขา​นอก​ค่าย

14 และ​โม‌เสส​โกรธ​พวก​นาย​ทหาร คือ​นาย‍พัน​และ​นาย‍ร้อย​ผู้​กลับ​จาก​การ​ทำ​สง‌คราม

15 โม‌เสส​พูด​กับ​เขา​ทั้ง‍หลาย​ว่า “ท่าน​ทั้ง‍หลาย​ได้​ไว้​ชีวิต​พวก​ผู้หญิง​ทั้ง‍หมด​หรือ

16 ดู‍เถิด โดย​คำ‍ปรึก‌ษา​ของ​บา‌ลา‌อัม หญิง​เหล่า‍นี้​ได้​กระ‌ทำ​ให้​คน​อิส‌รา‌เอล​หลง​กระ‌ทำ​ผิด ต่อ​พระ‍เจ้า​ใน​เรื่อง​เป‌โอร์ และ​ภัย‍พิบัติ​จึง​ได้​เกิด​ขึ้น​ท่าม‍กลาง​ชุม‌นุม‍ชน​ของ​พระ‍เจ้า

17 เพราะ​ฉะนั้น​จง​ประ‌หาร​ชีวิต​เด็ก​ผู้‍ชาย​เล็ก​เสีย​ทุก‍คน และ​ประ‌หาร​ชีวิต​ผู้หญิง​ซึ่ง​ได้​ร่วม​กับ​ผู้‍ชาย​เสีย​ทุก‍คน

18 แต่​จง​ไว้​ชีวิต​เด็ก​ผู้หญิง​ที่​ยัง​ไม่​ได้​ร่วม​กับ​ผู้‍ชาย ไว้​สำ‌หรับ​ท่าน​ทั้ง‍หลาย​เอง

19 จง​อยู่​ภาย‍นอก​ค่าย​เจ็ด​วัน ท่าน​ผู้‍ใด​ที่​ได้​ฆ่า​คน และ​ท่าน​ผู้‍ใด​ที่​ได้​แตะ‍ต้อง​ผู้​ที่​ถูก​ฆ่า จง​ชำระ​ตัว​และ​เชลย​ของ​ตัว ใน​วัน​ที่​สาม​และ​วัน​ที่​เจ็ด

20 ท่าน​ต้อง​ชำระ​เครื่อง​แต่ง‍กาย​ทุก​ชิ้น เครื่อง​หนัง​สัตว์​ทุก​ชิ้น และ​เครื่อง​ขน​แพะ​ทั้ง‍หมด และ​เครื่อง​ที่​ทำ​ด้วย​ไม้​ทุก​ชิ้น”

21 และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​ได้​กล่าว​แก่​ทหาร​ผู้ ออก‍ไป​ทำ​สง‌คราม​ว่า “นี่​เป็น​กฎ​พระ‍ธรรม​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ได้​บัญ‌ชา​โม‌เสส

22 เฉพาะ​ทอง‍คำ เงิน ทอง​สัม‌ฤทธิ์ เหล็ก ดีบุก และ​ตะกั่ว

23 ทุก‍สิ่ง​ที่​ทน​ไฟ​ได้ เจ้า​ทั้ง‍หลาย​จง​ลวก​เสีย​ด้วย​ไฟ แล้ว​จะ​สะอาด อย่าง‍ไร​ก็​ดี​ต้อง​เอา​น้ำ​ล้าง​มล‌ทิน​ชำระ​ด้วย และ​สิ่ง‍ใด​ที่​ทน​ไฟ​ไม่​ได้​ท่าน​ต้อง​ให้​ผ่าน​น้ำ

24 ท่าน​ต้อง​ซัก​เสื้อ‍ผ้า​ของ​ท่าน​ใน​วัน‍ที่​เจ็ด และ​ท่าน​จะ​สะอาด ภาย‍หลัง​ท่าน​จึง​จะ​เข้า​มา​ใน​ค่าย​ได้”

การ​แบ่ง​ทรัพย์​ที่​ปล้น​ได้

25 พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า

26 “เจ้า​และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต กับ​หัว‍หน้า​บรร‌ดา​ตระ‌กูล​ของ​ชุม‌นุม‍ชน จง​นับ​สิ่ง​ของ​ที่​ได้​มา ทั้ง​คน​และ​สัตว์

27 และ​แบ่ง​สิ่ง‍ของ​เหล่า​นั้น​ออก​เป็น​สอง​ส่วน​ให้​ทหาร​ผู้​ออก​ไป ทำ​สง‌คราม​ส่วน​หนึ่ง​และ​ให้​ชุม‌นุม‍ชน​นี้​อีก​ส่วน​หนึ่ง

28 และ​จง​ชัก​ส่วน​หนึ่ง​จาก​ทหาร​ที่​ออก​ไป​ทำ​สง‌คราม​เป็น ของ​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า ห้า‍ร้อย​ชัก​หนึ่ง ทั้ง​คน​และ​วัว และ​ลา และ​ฝูง​แพะ​แกะ

29 จง​เอา​จาก​กึ่ง​ส่วน​ของ​เขา มอบ​ให้​แก่​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​เป็น​เครื่อง​บูชา​แด่​พระ‍เจ้า

30 และ​จาก​ส่วน​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล​นั้น เจ้า​จง​นำ​ห้า‍สิบ​ชัก​หนึ่ง​จาก​คน ฝูง​วัว ฝูง​ลา​และ​ฝูง​แพะ​แกะ และ​สัตว์​ทั้ง‍หมด มอบ​ให้​แก่​คน​เลวี ผู้​ดูแล​พลับ‌พลา​ของ​พระ‍เจ้า”

31 และ​โม‌เสส​กับ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​ได้​กระ‌ทำ​ตาม​ที่ พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​แก่​โม‌เสส

32 บรร‌ดา​ทรัพย์​ที่​ปล้น​ได้​อัน​เหลือ​จาก​สิ่ง​ที่​ทหาร​ริบ​มา​ได้​นั้น คือ แกะ​หก‍แสน​เจ็ด‍หมื่น​ห้า‍พัน​ตัว

33 วัว​เจ็ด‍หมื่น​สอง‍พัน​ตัว

34 ลา​หก‍หมื่น​หนึ่ง‍พัน​ตัว

35 และ​คน คือ ผู้หญิง​ที่​ยัง​ไม่​เคย​นอน​ร่วม​กับ​ชาย​รวม​กัน ทั้ง‍หมด​มี​สาม‍หมื่น​สอง‍พัน​คน

36 และ​ใน​ส่วน​ได้​ของ​คน​ที่​ออก‍ไป​ทำ​สง‌คราม มี​แกะ​สาม​แสน​สาม​หมื่น​เจ็ด‍พัน​ห้า‍ร้อย​ตัว

37 และ​ส่วน​แกะ​ที่​เป็น​ของ​พระ‍เจ้า​มี​หก‍ร้อย​เจ็ด‍สิบ‍ห้า​ตัว

38 มี​วัว​สาม‍หมื่น​หก‍พัน​ตัว วัว​อัน​เป็น​ส่วน​ของ​พระ‍เจ้า​เจ็ด‍สิบ​สอง​ตัว

39 มี​ลา​สาม‍หมื่น​ห้า‍ร้อย​ตัว​ซึ่ง​เป็น​ส่วน​ของ​พระ‍เจ้า​หก‍สิบ‍เอ็ด​ตัว

40 ส่วน​คน​นั้น​มี​หนึ่ง‍หมื่น​หก‍พัน​ซึ่ง​เป็น​ส่วน​ของ​พระ‍เจ้า สาม‍สิบ​สอง​คน

41 โม‌เสส​ได้​มอบ​ส่วน​ที่​ชัก​มา​ซึ่ง​เป็น​ของ​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า​นั้น แก่​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​ตาม​ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​ไว้​กับ​โมเสส

42 จาก​ครึ่ง​ส่วน​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล ซึ่ง​โม‌เสส​ได้​แบ่ง​มา​จาก​ส่วน​ที่​ทหาร​ไป​ทำ​สง‌คราม​ได้​มา​นั้น (

43 ครึ่ง​ส่วน​ของ​ชุม‌นุม‍ชน คือ แกะ​สาม‍แสน​สาม‍หมื่น​เจ็ด‍พัน​ห้า‍ร้อย​ตัว

44 วัว​สาม‍หมื่น​หก‍พัน​ตัว

45 ลา​สาม‍หมื่น​ห้า‍ร้อย​ตัว

46 และ​คน​หนึ่ง‍หมื่น​หก‍พัน​คน)

47 จาก​ครึ่ง​ส่วน​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล​นั้น โม‌เสส​ได้​เอา​ส่วน​ห้า‍สิบ ชัก​หนึ่ง​ทั้ง​คน​และ​สัตว์​มอบ​ให้​แก่​คน​เลวี ผู้​ดูแล​พลับ‌พลา​ของ​พระ‍เจ้า ดัง‍ที่​พระ‍เจ้า​ทรง​บัญ‌ชา​โม‌เสส​ไว้

48 แล้ว​นาย‍ทหาร​ผู้​บัง‍คับ​กอง‍พัน​ทั้ง‍ปวง คือ นาย‍พัน​นาย‍ร้อย​ได้​เข้า​มา​ใกล้​โม‌เสส

49 และ​กล่าว​แก่​โม‌เสส​ว่า “คน​ใช้​ของ​ท่าน​ได้​ตรวจ​นับ​ทหาร​ผู้​อยู่​ใต้​บัง‍คับ​บัญ‌ชา ของ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​แล้ว ไม่‍มี​คน​หาย​ไป​สัก​คน​เดียว

50 และ​ข้าพ‌เจ้า​ทั้ง‍หลาย​ได้​นำ​ส่วน​ที่​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า ซึ่ง​ต่าง​คน​ต่าง​ได้​มา คือ สิ่ง​ที่​ทำ​ด้วย​ทอง‍คำ มี​กำ‌ไล‍ขา​และ​สร้อย​คอ แหวน‍ตรา ตุ้ม‍หู และ​กำ‌ไล เพื่อ​ทำ​การ​ลบ​มล‌ทิน​บาป​ของ​พวก​เรา​ทั้ง‍หลาย​ต่อ​พระ‍เจ้า”

51 โม‌เสส​และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​ก็​รับ​สิ่ง‍ของ​ที่ ทำ​ด้วย​ทอง‍คำ​จาก​เขา

52 และ​ทอง‍คำ​ทั้ง‍สิ้น​ซึ่ง​เขา​ได้​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า จาก​นาย‍พัน​และ​นาย‍ร้อย มี​น้ำ‍หนัก​หนึ่ง‍หมื่น​หก‍พัน​เจ็ด‍ร้อย​ห้า‍สิบ​เช‌เขล

53 (ทหาร​เหล่า‍นั้น​ต่าง‍คน​ต่าง​ได้​เก็บ​ข้าว‍ของ​ของ​ข้า‍ศึก​มา)

54 โม‌เสส​และ​เอ‌เล‌อา‌ซาร์​ปุโร‌หิต​ได้​รับ​ทอง‍คำ​จาก​นาย‍พัน นาย‍ร้อย นำ​มา​ใน​เต็นท์​นัด‍พบ​เป็น​อนุ‌สรณ์​แก่​คน​อิส‌รา‌เอล​ต่อ​พระ‍เจ้า

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36