1 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า
2 “จงพูดกับคนอิสราเอลและเอาไม้เท้ามาจากเขา เผ่าละอันจากประมุขทุกคนตามเผ่า เป็นไม้เท้าสิบสองอัน เขียนชื่อชายเจ้าของไม้ไว้บนไม้เท้าทุกอัน
3 เขียนชื่อของอาโรนไว้บนไม้เท้าของคนเผ่าเลวี เพราะจะมีไม้เท้าอันเดียวสำหรับหัวหน้าเผ่าหนึ่ง
4 จงวางไม้เท้าเหล่านั้นไว้ในเต็นท์นัดพบ ต่อหน้าพระโอวาทที่ที่เราพบกับเจ้าทั้งหลาย
5 และไม้เท้าของชายผู้ที่เราโปรดเลือกนั้นจะงอก เช่นนี้เราจะกระทำให้เสียงบ่นของคนอิสราเอล ซึ่งเขาบ่นต่อเจ้าสงบลงเสียจากเรา”
6 โมเสสจึงสั่งคนอิสราเอล และประมุขของท่านทุกคนก็มอบไม้เท้าแก่ท่านคน ละอันตามเผ่าเป็นไม้เท้าสิบสองอัน และไม้เท้าของอาโรนก็อยู่ในไม้เท้าเหล่านั้นด้วย
7 และโมเสสวางไม้เท้าเหล่านั้นต่อพระเจ้าที่ ในเต็นท์พระโอวาท
8 วันรุ่งขึ้นโมเสสได้เข้าไปในเต็นท์พระโอวาท ดูเถิด ไม้เท้าของอาโรนสำหรับเผ่าพันธุ์เลวีได้งอกมีดอกตูม และดอกบาน และเกิดผลอัลมันด์สุกบ้าง
9 แล้วโมเสสนำไม้เท้าทั้งหมดจากที่ตรงพระพักตร์พระเจ้า มายังคนอิสราเอล เขาได้ตรวจดู และทุกคนก็นำไม้เท้าของตนไป
10 พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงนำไม้เท้าของอาโรนกลับไปวาง ไว้ต่อพระโอวาท เก็บไว้เป็นหมายสำคัญสำหรับเตือนพวกกบฏ เพื่อเจ้าจะให้เขาทั้งหลายยุติการบ่นว่าเรา เพื่อเขาจะไม่ต้องตาย”
11 โมเสสก็กระทำเช่นนี้ พระเจ้าตรัสสั่งท่านอย่างไร ท่านก็กระทำอย่างนั้น
12 และคนอิสราเอลพูดกับโมเสสว่า “ดูเถิด เราพินาศ เราถึงหายนะ เราถึงหายนะหมดแล้ว
13 ทุกคนที่มาใกล้พลับพลาแห่งพระเจ้าต้องตาย เราจะต้องตายหมดหรือ”