4 เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้องเสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาสเพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดังจิตใจของเขาสั่นสะเทือน
5 จิตใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับผู้หลบภัยของโมอับนั้นหนีไปยังโศอาร์ไปยังเอกลัทเชลีชิยาห์เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีทเขาขึ้นไปคร่ำครวญตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิมเขาเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย
6 ธารน้ำที่นิมริมก็ถูกทิ้งร้างหญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอกผักสดไม่มีเลย
7 เพราะฉะนั้น ส่วนที่เหลือซึ่งเขาเก็บได้และที่เขาสะสมไว้เขาขนเอาไปข้ามลำธารต้นไค้
8 เพราะเสียงร้องได้กระจายไปทั่วแผ่นดินโมอับเสียงคร่ำครวญไปถึงเอกลาอิมเสียงคร่ำครวญไปถึงเบเออร์เอลิม
9 เพราะน้ำของเมืองดีโมนมีเลือดเต็มไปหมดถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีกคือให้สิงห์สำหรับชาวโมอับที่หนีไปและสำหรับคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน