1 เราพร้อมที่จะให้ผู้ที่มิได้ขอพบเรา หาเราได้เราพร้อมที่จะให้ผู้ที่ไม่แสวงเรา พบเราได้เราว่า “เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่” ‘ต่อประชาชาติที่ไม่ออกนามของเรา’41
2 เรายื่นมือของเราออกตลอดวันต่อชนชาติที่มักกบฏผู้ดำเนินในทางที่ไม่ดีติดตามอุบายของตนเอง
3 ชนชาติที่ยั่วเย้าเราซึ่งๆหน้าอยู่เสมอทำการสักการบูชาตามสวนและเผาเครื่องหอมอยู่บนกองอิฐ
4 ผู้นั่งอยู่ในอุโมงค์ศพและค้างคืนในที่ลึกลับผู้กินเนื้อหมูและในภาชนะของเขามีแกงซึ่งทำด้วยเนื้อที่น่าเกลียดน่าชัง
5 ผู้กล่าวว่า “ออกไปห่างๆอย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า”เหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเราเป็นไฟซึ่งไหม้อยู่วันยังค่ำ
6 ดูเถิด มีเขียนไว้ต่อหน้าเราว่า“เราจะไม่นิ่งเฉย แต่เราจะตอบสนองเออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของเขา
7 ทั้งความบาปชั่วของเขา และความบาปชั่วของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลายรวมกันด้วย พระเจ้าตรัสดังนี้เพราะเขาได้เผาเครื่องหอมบนภูเขาและกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนินเราจะตวงกรรมเก่าเข้าไปในอกของเขา”
8 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“เหล้าองุ่นหาได้จากพวงองุ่นและเขากล่าวว่า ‘อย่าทำลายมันเสียเพราะมีพระพรอยู่ในนั้น’ ฉันใดเราก็จะกระทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเราและไม่ทำลายเขาหมดทีเดียวฉันนั้น
9 เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบและผู้รับมรดกภูเขาทั้งหลายของเราจากยูดาห์ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดกและบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น
10 ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะและที่ลุ่มอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนเพื่อชนชาติของเราที่ได้แสวงเรา
11 แต่เจ้าทั้งหลายจะทอดทิ้งพระเจ้าผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเราผู้จัดสำรับไว้ให้แก่ พระโชคและเติมเหล้าองุ่นประสมให้แก่ พระเคราะห์
12 เราจะเอาเจ้าทั้งหลายฟาดเคราะห์ให้ดาบไปและเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อการสังหารเพราะเมื่อเราเรียก เจ้าไม่ตอบเมื่อเราพูด เจ้าไม่ฟังแต่เจ้าได้กระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของเราและเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดีด้วย”
13 เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า“ดูเถิด ผู้รับใช้ทั้งหลายของเราจะได้รับประทานแต่เจ้าทั้งหลายจะหิวดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่มแต่เจ้าจะกระหายดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์แต่เจ้าจะได้อาย
14 ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะใจยินดีแต่เจ้าทั้งหลายจะร้องออกมาเพราะเสียใจและจะครวญครางเพราะจิตระทม
15 เจ้าทั้งหลายจะทิ้งชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่งและพระเจ้าจะทรงสังหารเจ้าแต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยชื่ออื่น
16 ดังนั้น ผู้ใดที่ขอพรให้ตนเองในแผ่นดินจะขอพรให้ตนเองในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะและผู้ใดที่สาบานในแผ่นดินจะสาบานในนามพระเจ้าแห่งสัจจะเพราะความลำบากเก่าแก่นั้นก็ลืมเสียแล้วและซ่อนเสียจากตาของเรา
17 “เพราะดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่จำกันหรือนึกได้อีก
18 แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ในสิ่งซึ่งเราสร้างขึ้นเพราะดูเถิด เราสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์และชนชาติของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน
19 เราจะเปรมปรีดิ์ด้วยเยรูซาเล็มและชื่นบานด้วยชนชาติของเราจะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ในเมืองนั้นอีกและเสียงครวญคราง
20 ในนั้นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตเพียงสองสามวันหรือคนแก่ที่มีอายุไม่ครบกำหนดเพราะเด็กมักจะมีอายุหนึ่งร้อยปีจึงตายและคนบาปที่มีอายุเพียงหนึ่งร้อยปีจะเป็นที่แช่ง
21 เขาจะสร้างบ้านและเข้าอาศัยอยู่ในนั้นเขาจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมัน
22 เขาจะไม่สร้างและคนอื่นเข้าอาศัยอยู่เขาจะไม่ปลูกและคนอื่นกินเพราะอายุชนชาติของเราจะเป็นเหมือนอายุของต้นไม้และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานน้ำมือของเขานาน
23 เขาทั้งหลายจะไม่ทำงานโดยเปล่าประโยชน์หรือคลอดบุตรเพื่อความสยดสยองเพราะเขาเป็นลูกหลานของผู้ที่ได้รับพรของพระเจ้ากับลูกๆของเขาด้วย
24 ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบขณะที่เขายังพูดอยู่ เราจะฟัง
25 สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกันสิงห์จะกินฟางเหมือนวัวและผงคลีจะเป็นอาหารของงูมันทั้งหลายจะไม่ทำอันตรายหรือทำลายทั่วภูเขาบริสุทธิ์ของเรา” พระเจ้าตรัสดังนี้