1 พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“จงรักษาความยุติธรรมไว้และกระทำความชอบธรรมเพราะความรอดของเราใกล้จะมาและการช่วยกู้ของเราจะเผยออก
2 ความสุขย่อมมีแก่ผู้กระทำเช่นนี้และแก่บุตรของมนุษย์ผู้ยึดไว้มั่นผู้รักษาวันสะบาโต ไม่เหยียดหยามวันนั้นและระวังมือของเขาจากการกระทำชั่วร้ายใดๆ”
3 อย่าให้คนต่างชาติผู้เข้าจารีตถือพระเจ้ากล่าวว่า“พระเจ้าจะทรงแยกข้าแน่จากชนชาติของพระองค์”และอย่าให้ขันทีพูดว่า“ดูเถิด ข้าเป็นต้นไม้แห้ง”
4 เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า“เรื่องขันทีทั้งหลายผู้รักษาวันสะบาโตของเราผู้เลือกบรรดาสิ่งที่พอใจเราและยึดพันธสัญญาของเราไว้มั่น
5 ภายในนิเวศของเราและภายในกำแพงของเราเราจะให้อนุสาวรีย์และชื่อแก่เขาเหล่านั้นที่ดีกว่าบุตรชายและบุตรหญิงเราจะให้ชื่อนิรันดร์แก่เขาทั้งหลายซึ่งจะไม่ตัดออกเลย
6 “และบรรดาชนต่างชาติผู้เข้าจารีตถือพระเจ้าปรนนิบัติพระองค์และรักพระนามของพระเจ้าและเป็นผู้รับใช้ของพระองค์ทุกคนผู้รักษาวันสะบาโต และมิได้เหยียดหยามและยึดพันธสัญญาของเรามั่นไว้
7 คนเหล่านี้เราจะนำมายังภูเขาบริสุทธิ์ของเราและกระทำให้เขาชื่นบานอยู่ในนิเวศอธิษฐานของเราเครื่องเผาบูชาของเขาและเครื่องสักการบูชาของเขาจะเป็นที่โปรดปรานบนแท่นบูชาของเราเพราะนิเวศของเราเขาจะเรียกว่าเป็นนิเวศอธิษฐานสำหรับบรรดาชนชาติทั้งหลาย
8 พระเจ้าผู้ทรงรวบรวมอิสราเอลที่กระจัดกระจาย ตรัสว่าเราจะรวบรวมคนอื่นมาไว้กับเขานอกจากคนเหล่านั้นที่ได้รวบรวมไว้แล้ว”
9 เจ้า บรรดาสัตว์ป่าทุ่ง มากินซิทั้งเจ้าบรรดาสัตว์ในป่า
10 ยามของเขาตาบอดเขาทั้งปวงไร้ความรู้เขาทั้งปวงเป็นสุนัขใบ้เขาเห่าไม่ได้ได้แต่ฝัน ได้แต่นอนรักแต่หลับ
11 เออ สุนัขเหล่านั้นหิวจัดกินไม่รู้จักอิ่มผู้เลี้ยงแกะก็ไม่มีความเข้าใจเสียด้วยเขาทุกคนกลับไปตามทางเขาเองต่างก็หากำไรใส่ตนเอง ไม่เว้นสักคน
12 เขาทั้งหลายว่า “มาเถิด ให้เราเอาเหล้าองุ่นให้เราเติมเมรัยให้เต็มตัวเราและพรุ่งนี้ก็จะเหมือนวันนี้ใหญ่โตเกินขนาด”