1 โอ แผ่นดินชายทะเลเอ๋ย จงสงบใจฟังเราจงให้ชนชาติทั้งหลายฟื้นกำลังของเขาเสียใหม่ให้เขาเข้ามาใกล้ แล้วให้เขาพูดให้เราพากันเข้ามาใกล้เพื่อการพิพากษา
2 ใครได้เร้าใจให้ผู้หนึ่งมาจากตะวันออกซึ่งพบความมีชัยทุกฝีก้าวพระองค์ทรงมอบบรรดาประชาชาติให้แก่ท่านและท่านจึงเหยียบกษัตริย์ไว้ใต้เท้าดาบของท่านได้กระทำให้เขาเหมือนผงคลีคันธนูของท่านกระทำให้เหมือนตอข้าวที่ถูกพัดไป
3 ท่านไล่ตามเขาและผ่านเขาไปอย่างปลอดภัยตามทางที่เท้าของท่านไม่เคยเหยียบ
4 ผู้ใดได้ประกอบกิจและกระทำเช่นนี้เรียกบรรดาชาติพันธุ์ทั้งหลายออกมาตั้งแต่ปฐมกาลเราเองคือพระเจ้าผู้เป็นปฐมและกับกาลอวสาน เราคือผู้นั้น
5 แผ่นดินชายทะเลเห็นแล้วก็กลัวปลายแผ่นดินโลกก็สั่นสะเทือนเขาทั้งหลายได้เข้ามาใกล้
6 ทุกคนช่วยเพื่อนบ้านของตนและกล่าวแก่พี่น้องของตนว่า “จงกล้าเถิด”
7 ช่างฝีมือก็หนุนใจช่างทองผู้ที่ทำให้เรียบด้วยค้อนก็หนุนใจผู้ที่ตีทั่งพูดเรื่องการบัดกรีว่า “ดีแล้ว”และเขาก็เอาตะปูตรึงไว้เพื่อไม่ให้หวั่นไหว
8 แต่เจ้า อิสราเอล ผู้รับใช้ของเรายาโคบผู้ซึ่งเราได้เลือกไว้เผ่าพันธุ์ของอับราฮัมสหายของเรา
9 เจ้าผู้ซึ่งเรายุดไว้จากที่สุดปลายแผ่นดินโลกและเรียกมาจากที่ไกลสุดของโลกกล่าวแก่เจ้าว่า “เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเราเราได้เลือกเจ้าและไม่เหวี่ยงเจ้าออกไป”
10 อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้าอย่าขยาด เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้าเราจะหนุนกำลังเจ้า เออ เราจะช่วยเจ้าเออ เราจะชูเจ้าด้วยมือขวาอันมีชัยของเรา
11 ดูเถิด บรรดาผู้ที่ขัดเคืองกับเจ้าจะต้องได้ความอายและอดสูคนเหล่านั้นที่ฝืนสู้เจ้าจะศูนย์และพินาศไป
12 เจ้าจะแสวงผู้ที่ต่อสู้กับเจ้าแต่เจ้าจะไม่พบเขาผู้ที่ทำสงครามกับเจ้าจะเป็นศูนย์และศูนยภาพ
13 เพราะเราคือพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของเจ้ายุดมือขวาของเจ้าไว้คือเราเองพูดกับเจ้าว่า “อย่ากลัวเลยเราจะช่วยเจ้า”
14 พระเจ้าตรัสว่า “อย่ากลัวเลยเจ้าหนอนยาโคบเจ้าคนอิสราเอล เราจะช่วยเจ้าผู้ไถ่ของเจ้าคือองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
15 ดูเถิด เราจะกระทำเจ้าให้เป็นเลื่อนนวดข้าวใหม่ คม และมีฟันเจ้าจะนวดและบดภูเขาและเจ้าจะทำเนินเขาให้เหมือนแกลบ
16 เจ้าจะซัดมันและลมจะพัดมันไปเสียและพายุจะกระจายมันและเจ้าจะเปรมปรีดิ์ในพระเจ้า เจ้าจะอวดอ้างในองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล
17 คนจนและคนขัดสนแสวงน้ำและไม่มีและลิ้นของเขาก็แห้งผากเพราะความกระหายเราคือพระเจ้า จะตอบเขาเองเรา พระเจ้าของอิสราเอล จะไม่ละทิ้งเขา
18 เราจะเปิดแม่น้ำบนที่สูงโล้นทั้งหลายและน้ำพุที่ท่ามกลางหุบเขาเราจะทำถิ่นทุรกันดารให้เป็นสระน้ำและที่ดินแห้งเป็นน้ำพุ
19 เราจะใส่ใจในถิ่นทุรกันดารซึ่งต้นสนสีดาร์ต้นกระถินเทศ ต้นน้ำมันเขียวและมะกอกเทศเราจะวางไว้ในทะเลทรายซึ่งต้นสนสามใบทั้งต้นสนเขาและต้นช้องรำพันด้วยกัน
20 เพื่อคนจะได้เห็นและทราบเขาจะใคร่ครวญและเข้าใจด้วยกันว่าพระหัตถ์ของพระเจ้าได้ทรงกระทำการนี้องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลได้สร้างสิ่งนี้
21 พระเจ้าตรัสว่า จงนำข้อคดีของเจ้าขึ้นมากษัตริย์ของยาโคบตรัสว่า จงนำข้อพิสูจน์ของเจ้ามา
22 ให้เขานำมา และแจ้งแก่เราว่าจะเกิดอะไรขึ้นจงแจ้งสิ่งล่วงแล้วให้เราทราบว่ามีอะไรบ้างเพื่อเราจะพิจารณาเพื่อเราจะทราบถึงอวสานของสิ่งเหล่านั้นหรือจงเล่าให้เราฟังถึงสิ่งที่จะบังเกิดมา
23 จงแจ้งแก่เราว่าต่อไปนี้อะไรจะเกิดขึ้นเพื่อเราจะรู้ว่าเจ้าเป็นพระเออ จงทำดีหรือจงทำร้ายเพื่อเราจะได้ขยาดและดูกัน
24 ดูเถิด เจ้าไม่เป็นอะไรเลยและการงานของเจ้าก็เปล่าผู้ที่เลือกเจ้าก็เป็นที่น่าเกลียดน่าชัง
25 เราได้เร้าผู้หนึ่งจากทิศเหนือและเขามาแล้วจากที่ดวงอาทิตย์ขึ้น เขาจะเรียกนามของเราเขาจะเหยียบผู้ครอบครองเหมือนเหยียบปูนสอเหมือนช่างหม้อย่ำดินเหนียว
26 ใครแจ้งไว้ตั้งแต่ประถม เพื่อเราจะทราบและล่วงหน้าเพื่อเราจะพูดว่า “ถูกแล้ว”เออ ไม่มีผู้ใดได้แจ้งให้ทราบ เออ ไม่มีผู้ใดได้เล่าให้ฟังเออ ไม่มีผู้ใดได้ยินถ้อยคำของเจ้า
27 เราจะส่งผู้นำข่าวให้แก่ศิโยนว่า “ดูเถิด ดูเขาทั้งหลาย”และส่งผู้นำข่าวดีให้แก่เยรูซาเล็ม
28 แต่เมื่อเรามองก็ไม่มีใครไม่มีที่ปรึกษาในหมู่พวกคนเหล่านี้คือผู้ที่เมื่อเราถามก็ได้ให้คำตอบ
29 ดูเถิด พระเหล่านั้นเป็นศูนย์ทั้งหมดบรรดากิจการของมันก็เป็นศูนยภาพรูปเคารพหล่อของมันก็เป็นแต่ลมเปล่า