12 ในวันนั้น พระเจ้าจอมโยธาทรงเรียกให้ร่ำไห้และคร่ำครวญให้มีศีรษะโล้นและให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ
13 และ ดูเถิด มีความชื่นบานและความยินดีมีการฆ่าวัวและฆ่าแกะมีการกินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่น“ให้เรากินและดื่มเถิดเพราะว่าพรุ่งนี้เราจะตาย”
14 พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงสำแดงพระองค์ในหูของข้าพเจ้าว่าแน่ทีเดียวที่จะไม่ลบมลทินบาปอันนี้ให้เจ้าจนกว่าเจ้าจะตาย”พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้
15 พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า “ไปเถิด ไปหาพนักงานคนนี้ ไปยังเชบนา ผู้ดูแลราชสำนัก และจงพูดกับเขาว่า
16 เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่นี่ และเจ้ามีใครอยู่ที่นี่ เจ้าจึงสกัดอุโมงค์ที่นี่เพื่อตัวเจ้าเอง สกัดอุโมงค์ในที่สูง และสลักที่อยู่สำหรับตนเองในศิลา
17 ดูเถิด เจ้าคนแข็งแรงเอ๋ย พระเจ้าจะทรงเหวี่ยงเจ้าออกไปอย่างแรง พระองค์จะฉวยเจ้าให้แน่น
18 และม้วนเจ้า และขว้างเจ้าไปอย่างลูกบอลล์ยังแผ่นดินกว้าง เจ้าจะตายที่นั่น และที่นั่นจะมีรถรบอันตระการของเจ้า เจ้าผู้เป็นที่อดสูแก่เรือนนายของเจ้า