10 จงร้องเพลงบทใหม่ถวายพระเจ้าเพลงยอพระเกียรติของพระองค์จากปลายแผ่นดินโลกทั้งผู้ที่ไปทะเล และบรรดาสิ่งที่อยู่ในนั้นทั้งแผ่นดินชาวทะเลและชาวถิ่นนั้น
11 จงให้ถิ่นทุรกันดารและหัวเมืองในนั้นเปล่งเสียงทั้งชนบทที่เคดาร์อาศัยอยู่จงให้ชาวเส-ลาร้องเพลงด้วยความชื่นบานให้เขาโห่ร้องมาจากยอดภูเขา
12 จงให้เขาถวายพระสิริแด่พระเจ้าและถวายสรรเสริญพระองค์ในแผ่นดินทะเลทราย
13 พระเจ้าเสด็จออกไปอย่างคนแกล้วกล้าพระองค์ทรงเร้าความกระตือรือร้นของพระองค์ขึ้นอย่างนักรบพระองค์ทรงร้อง พระองค์ทรงโห่ดังพระองค์ทรงแผลงฤทธิ์ต่อศัตรูของพระองค์
14 เราได้นิ่งอยู่นานแล้วเราเงียบอยู่และรั้งตนเองไว้บัดนี้เราจะร้องออกมาเหมือนผู้หญิงกำลังคลอดบุตรเราจะหายใจถี่และหอบ
15 เราจะทิ้งภูเขาและเนินให้ร้างและให้พืชผักบนนั้นแห้งไปเราจะให้แม่น้ำกลายเป็นเกาะและให้สระแห้งไป
16 เราจะจูงคนตาบอดไปในทางที่เขาทั้งหลายไม่รู้จักเราจะนำเขาไปในทางทั้งหลายที่เขาไม่รู้จักเราจะให้ความมืดข้างหน้าเขากลับเป็นสว่างที่ขรุขระให้เป็นที่ราบสิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราควรจะกระทำและเราจะไม่ละทิ้งสิ่งเหล่านี้