6 เพราะพระเจ้าได้ทรงเรียกเจ้าดังภรรยาผู้ถูกละทิ้งและโทมนัสในใจเหมือนภรรยาสาวเมื่อนางถูกทิ้งพระเจ้าของเจ้าตรัสดังนี้
7 เราได้ละทิ้งเจ้าอยู่หน่อยเดียวแต่เราจะรวบรวมเจ้าด้วยความสมเพชยิ่ง
8 เราได้ซ่อนหน้าของเราจากเจ้าด้วยความพิโรธอันท่วมท้นอยู่ครู่หนึ่งแต่ด้วยความรักนิรันดร์ เรามีความสมเพชเจ้าพระเจ้า พระผู้ไถ่เจ้าตรัสดังนี้
9 “สำหรับเราเรื่องนี้เหมือนสมัยของโนอาห์เราได้ปฏิญาณว่าน้ำของโนอาห์จะไม่ท่วมแผ่นดินโลกอีกเลยฉันใดเราจึงได้ปฏิญาณว่าเราจะไม่โกรธเจ้าและจะไม่ขนาบเจ้าฉันนั้น
10 เพราะภูเขาอาจจะพรากจากไปและเนินอาจจะคลอนแคลนแต่ความรักมั่นคงของเราจะไม่พรากไปจากเจ้าและพันธสัญญาแห่งสันติภาพของเราจะไม่คลอนแคลนไปพระเจ้าผู้มีความสมเพชต่อเจ้าตรัสดังนี้
11 “โอ เจ้าผู้ถูกข่มใจ ถูกพายุพัดพาและขาดการเล้าโลมดูเถิด เราจะวางศิลาของเจ้าไว้ในพลวงและวางรากฐานของเจ้าไว้ด้วยไพฑูรย์
12 เราจะทำปิ่นเมืองของเจ้าด้วยโมราและประตูเมืองของเจ้าด้วยเบริลและกำแพงทั้งสิ้นของเจ้าด้วยเพชรนิลจินดา