4 ไม่มีผู้ใดฟ้องอย่างยุติธรรมไม่มีผู้ใดขึ้นศาลอย่างซื่อสัตย์เขาทั้งหลายวางใจอยู่กับสิ่งที่ไม่เป็นสาระ เขาพูดเท็จเขาตั้งท้องความชั่วและคลอดความบาปผิด
5 เขาฟักไข่งูทับทางเขาทอใยแมงมุมเขาผู้กินไข่นั้นก็ตายแม้ไข่ลูกใดถูกทุบ งูปากกะบะก็เป็นตัวขึ้นมา
6 ใยของมันจะใช้เป็นเสื้อผ้าไม่ได้คนจะเอาสิ่งที่มันทำมาคลุมตัวไม่ได้กิจการของมันเป็นการชั่วและการกระทำอันทารุณก็อยู่ในมือของเขา
7 เท้าของเขาวิ่งไปหาความชั่วและเขาเร่งไปหลั่งโลหิตไร้ความผิดให้ถึงตายความคิดของเขาเป็นความคิดชั่วการล้างผลาญและการทำลายอยู่ในหนทางของเขา
8 เขาไม่รู้จักทางแห่งศานติภาพไม่มีความยุติธรรมในวิถีของเขาเขาได้ทำให้ถนนของเขาคดโค้งผู้ใดที่เดินในนั้นไม่รู้จักศานติภาพ
9 เพราะฉะนั้น ความยุติธรรมจึงอยู่ห่างจากเราทั้งหลายและความชอบธรรมตามเราไม่ทันเราทั้งหลายมองหาความสว่างและดูเถิด ความมืดหาความสุกใส แต่เราดำเนินในความมืดคลุ้ม
10 เราทั้งหลายคลำหากำแพงเหมือนคนตาบอดเออ เราคลำหาเหมือนคนไม่มีลูกตาเราสะดุดในเวลาเที่ยงเหมือนในเวลาโพล้เพล้ท่ามกลางคนที่มีกำลังเต็มที่เราเหมือนคนตาย