12 ผู้ให้พระกรอันรุ่งโรจน์ของพระองค์ไปกับมือขวาของโมเสสผู้แยกน้ำออกต่อหน้าเขาทั้งหลายเพื่อสร้างพระนามนิรันดร์ให้พระองค์เอง
13 ผู้ได้นำเขาข้ามทะเลนั้นเหมือนม้าในถิ่นทุรกันดารเขาทั้งหลายมิได้สะดุด
14 อย่างสัตว์เลี้ยงไปยังหุบเขาฉันใดพระวิญญาณของพระเจ้าประทานให้เขาหยุดพักฉันนั้นฉะนั้นพระองค์จึงทรงนำชนชาติของพระองค์เพื่อจะสร้างพระนามอันรุ่งโรจน์แด่พระองค์เอง
15 ขอทอดพระเนตรลงมาจากฟ้าสวรรค์และทรงเพ่งดูจากสถานบริสุทธิ์และรุ่งโรจน์ของพระองค์ความกระตือรือร้นและอานุภาพของพระองค์ อยู่ที่ไหนพระทัยกรุณาของพระองค์และความสมเพชของพระองค์ได้ถูกยึดไว้จากข้าพระองค์
16 เพราะพระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลายแม้อับราฮัมมิได้รู้จักข้าพระองค์และอิสราเอลหาจำข้าพระองค์ได้ไม่ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระบิดาของข้าพระองค์ทั้งหลายพระนามของพระองค์คือพระผู้ไถ่ของข้าพระองค์แต่เก่าก่อน
17 ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายผิดไปจากพระมรรคาของพระองค์และกระทำใจของข้าพระองค์ให้แข็งกระด้างจนข้าพระองค์ไม่ยำเกรงพระองค์ขอพระองค์ทรงกลับมาเพื่อเห็นแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์คือ เผ่าทั้งหลายอันเป็นมรดกของพระองค์
18 เขาขับไล่ชนชาติบริสุทธิ์ของพระองค์ออกไปประเดี๋ยวหนึ่งปฏิปักษ์ของข้าพระองค์ทั้งหลายได้เหยียบย่ำสถานศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ลง