9 ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงกริ้วนักและขออย่าทรงจดจำความบาปผิดไว้เป็นนิตย์ดูเถิด ขอทรงพิเคราะห์ ข้าพระองค์ทั้งสิ้นเป็นชนชาติของพระองค์
10 หัวเมืองบริสุทธิ์ของพระองค์กลายเป็นถิ่นทุรกันดารศิโยนได้กลายเป็นถิ่นทุรกันดารเยรูซาเล็มเป็นที่ร้างเปล่า
11 นิเวศอันบริสุทธิ์และงามของข้าพระองค์ทั้งหลายที่ซึ่งบรรพบุรุษของข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์ถูกไฟเผาเสียแล้วและสิ่งอันมีค่าของข้าพระองค์ทั้งสิ้นได้ถูกทิ้งร้าง
12 ข้าแต่พระเจ้า เป็นอย่างนี้แล้วพระองค์ยังจะทรงยับยั้งพระองค์ไว้หรือพระองค์จะทรงเงียบอยู่ และข่มใจพวกข้าพระองค์อย่างถึงขนาดหรือ