กัน‌ดาร‍วิถี 11:5-11 TH1971

5 เรา​ระลึก​ถึง​ปลา​ที่​เรา​เคย​กิน​ใน​อียิปต์​โดย​ไม่​ต้อง​ซื้อ ทั้ง​แตงกวา แตง‌โม กระ‌เทียม​จีน หอม​ใหญ่ หัว​กระ‌เทียม

6 บัด‍นี้​จิต‍ใจ​ของ​เรา​ก็​เหี่ยว‍แห้ง​ลง ไม่‍มี​อะไร​ให้​เรา​ดู​เลย​นอก‍จาก​มานานี้”

7 มานา​นั้น​เหมือน​เมล็ด​ผัก‍ชี สี​เหมือน​ยาง‍ไม้​ตะคร้ำ

8 ประ‌ชา‍ชน​ก็​เที่ยว​ออก​ไป​เก็บ​มา​โม่​หรือ​ตำ​ใน​ครก และ​ใส่​หม้อ​ต้ม​ทำ​ขนม รส​ของ​มานา​เหมือน​รส​ขนม​คลุก​น้ำ‍มัน

9 กลาง‍คืน​เมื่อ​น้ำ‍ค้าง​ตก​มา​เหนือ​ค่าย มานา​ก็​ตก​มา​ด้วย

10 โม‌เสส​ได้​ยิน​ประ‌ชา‍ชน​ร้อง‍ไห้​ไป​ทั่ว​ตระ‌กูล​ทั้ง‍หลาย ต่าง​คน​ต่าง​อยู่​ที่​ประ‌ตู​เต็นท์​ของ​ตน พระ‍เจ้า​ทรง​กริ้ว​ยิ่ง​นัก โม‌เสส​ก็​ร้อน‍ใจ​ด้วย

11 โม‌เสส​จึง​กราบ‍ทูล​พระ‍เจ้า​ว่า “ไฉน​พระ‍องค์​จึง​ให้​ผู้‍รับ‍ใช้​ของ​พระ‍องค์​ยาก‍เย็น​เช่น‍นี้ เหตุ‍ใด​ข้า‍พระ‍องค์​ไม่​เป็น​ที่​โปรด‌ปราน​ต่อ​พระ‍องค์ พระ‍องค์​จึง​ทรง​วาง​เรื่อง​ของ​ชน‍ชาติ​ทั้ง‍หมด​นี้​อัน เป็น​ภาระ​หนัก​ลง​เหนือ​ข้า‍พระ‍องค์