กัน‌ดาร‍วิถี 18:27-32 TH1971

27 และ​ส่วน​ถวาย​ของ​เจ้า​นั้น​จะ​นับ​เหมือน​หนึ่ง เป็น​พืช​ที่​ได้​มา​จาก​ลาน​นวด‍ข้าว และ​เหมือน​ส่วน​ที่​เต็ม‍เปี่ยม​จาก​บ่อ‍ย่ำ​องุ่น

28 เพราะ​ฉะนั้น​เจ้า​ต้อง​นำ​ของ​บูชา​จาก​ทศางค์ ทั้ง‍สิ้น​ของ​เจ้า​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า คือ​ทศางค์​ที่​เจ้า​รับ​จาก​คน​อิส‌รา‌เอล​นั้น จาก​ส่วน​ได้​นี้ พวก​เจ้า​จง​มอบ​ของ​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า​แก่​อา‌โรน​ปุโร‌หิต

29 จาก​บรร‌ดา​ของ​ที่​พวก​เจ้า​ได้​รับ เจ้า​จง​นำ​เครื่อง​ถวาย​ทุก​สิ่ง​ที่​ต้อง​ถวาย​แด่​พระ‍เจ้า จาก​บรร‌ดา​ของ‍ดี​ที่‍สุด​นั้น คือ​ส่วน​ของ​ที่​บริ‌สุทธิ์’

30 ฉะนั้น​เจ้า​จง​พูด​กับ​เขา​ว่า ‘เมื่อ​เจ้า​ได้​ถวาย​ส่วน​ที่‍ดี​ที่‍สุด​แล้ว ให้​คน​เลวี​นับ​ส่วน​ที่​เหลือ​อยู่​เป็น​เหมือน​หนึ่ง​พืช​ที่​ได้​มา จาก​ลาน​นวด‍ข้าว​และ​เป็น​ผล​ได้​จาก​บ่อ‍ย่ำ​องุ่น

31 และ​เจ้า​จะ​รับ‍ประ‌ทาน​ส่วน​นั้น ณ ที่​ใดๆ​ก็​ได้ ทั้ง​ตัว​เจ้า​และ​ครอบ‍ครัว​ของ​เจ้า เพราะ‍ว่า​เป็น​ราง‌วัล​ตอบ‍แทน​งาน​ปฏิ‌บัติ​ของ​เจ้า​ใน​เต็นท์​นัด‍พบ

32 เมื่อ​เจ้า​ได้​ถวาย​ส่วน​ที่‍ดี​ที่‍สุด​แล้ว เจ้า​จะ​หา​มี​โทษ​โดย​ของ​ถวาย​นั้น​ไม่ และ​เจ้า​อย่า​ทำ​สิ่ง​บริ‌สุทธิ์​ของ​คน​อิส‌รา‌เอล ให้​มล‌ทิน​เกลือก‍ว่า​เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย’ ”