กัน‌ดาร‍วิถี 21:7-13 TH1971

7 และ​ประ‌ชา‍ชน​มา​หา​โม‌เสส​กล่าว​ว่า “เรา​ทั้ง‍หลาย​ได้​กระ‌ทำ​บาป​เพราะ​เรา​ทั้ง‍หลาย​ได้​บ่น ว่า​พระ‍เจ้า​และ​บ่น​ว่า​ท่าน ขอ​ทูล​แด่​พระ‍เจ้า​ขอ​พระ‍องค์​ทรง​นำ​งู​ไป​จาก​เรา​เสีย” ดัง‍นั้น​โม‌เสส​จึง​อธิษ‌ฐาน​เพื่อ​ประ‌ชา‍ชน

8 และ​พระ‍เจ้า​ตรัส​กับ​โม‌เสส​ว่า “จง​ทำ​งู‍แมว‍เซา​ตัว​หนึ่ง​ติด​ไว้​ที่​เสา ทุก‍คน​ที่​ถูก​งู​กัด เมื่อ​เขา​มอง‍ดู เขา​จะ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​ได้”

9 ดัง‍นั้น​โม‌เสส​จึง​ทำ​งู​ทอง‍สัม‌ฤทธิ์​ตัว​หนึ่ง และ​ติด​ไว้​ที่​เสา แล้ว​ถ้า​งู​กัด​คน​ใด ถ้า​เขา​มอง‍ดู​งู​ทอง​สัม‌ฤทธิ์​นั้น เขา​ก็​มี​ชีวิต​อยู่​ได้

10 และ​คน​อิส‌รา‌เอล​ก็​ยก​ออก​เดิน ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​โอ‌โบท

11 และ​เขา​ออก​เดิน​จาก​โอ‌โบท​ไป​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​อิ‌เย‌อา‌บา‌ริม อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ตรงข้าม​โม‌อับ ทาง​ทิศ​ตะวัน​ขึ้น

12 เขา​ยก​ออก​จาก​ที่‍นั่น​มา​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​หุบ​เขา​เศ‌เรด

13 เขา​ยก​ออก​จาก​ที่‍นั่น​ไป​ตั้ง​อยู่​ที่​ฟาก​เหนือ​ของ​ลุ่ม​แม่‍น้ำ อาร‌โนน ซึ่ง​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุร‌กัน‌ดาร​ที่​ยืด​มา​จาก​พรมแดน​ของ​คน​อา‌โม‌ไรต์ เพราะ‍ว่า​แม่‍น้ำ​อาร‌โนน​เป็น​พรมแดน​ของ​โม‌อับ ระหว่าง​โม‌อับ​กับ​คน​อา‌โม‌ไรต์