8 เพราะเขาพูดว่า“ผู้บังคับบัญชาของข้าเป็นพระราชาหมดมิใช่หรือ
9 เมืองคาลโนก็เหมือนเมืองคารเคมิชมิใช่หรือเมืองฮามัทก็เหมือนเมืองอารปัดมิใช่หรือเมืองสะมาเรียก็เหมือนเมืองดามัสกัสมิใช่หรือ
10 เหมือนอย่างมือของเราไปถึงบรรดาราชอาณาจักรของรูปเคารพซึ่งรูปเคารพแกะสลักของเขานั้นใหญ่กว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย
11 เราก็จะไม่ทำแก่เยรูซาเล็มกับรูปเคารพของเขาดอกหรือดังที่เราได้ทำแก่สะมาเรียและรูปเคารพของเขา”
12 เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำเร็จพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์ที่ภูเขาศิโยนและที่เยรูซาเล็มแล้ว พระองค์จะทรงลงทัณฑ์แก่ความโอ้อวดอันจองหองของพระราชาแห่งอัสซีเรีย และความเย่อหยิ่งอย่างยโสของเขา
13 เพราะเขาว่า“ข้าได้กระทำการนี้ด้วยกำลังมือของข้าและด้วยสติปัญญาของข้าเพราะข้ามีความเข้าใจข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติทั้งหลายและได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขาข้าได้ขวิดคนเหล่านั้นที่นั่งบนพระที่นั่ง7 ลงมาเหมือนวัวผู้
14 มือของข้าได้ฉวยทรัพย์สมบัติของชนชาติทั้งหลายเหมือนฉวยรังนกและอย่างคนเก็บไข่ซึ่งละทิ้งไว้ข้าก็รวบรวมแผ่นดินโลกทั้งสิ้นดังนั้นแหละและไม่มีผู้ใดขยับปีกมาปกหรืออ้าปากหรือร้องเสียงจ้อกแจ้ก”