11 แม้ว่าเจ้าทำให้มันงอกในวันที่เจ้าปลูกมันและทำให้มันออกดอกในเช้าของวันที่เจ้าหว่านถึงกระนั้นผลการเก็บเกี่ยวก็จะหนีไปในวันแห่งความกลัดกลุ้มและความเจ็บอย่างรักษาไม่ได้
12 เอ๊ะ เสียงกึกก้องของชนชาติทั้งหลายเป็นอันมากเขากึกก้องเหมือนทะเลก้องกึกเอ๊ะ นั่นเสียงครืนๆของชนชาติทั้งหลายมันครืนๆเหมือนเสียงครืนๆของน้ำที่มีกำลังมาก
13 ชนชาติทั้งหลายครืนๆเหมือนเสียงครืนๆของน้ำเป็นอันมากแต่พระองค์จะทรงขนาบไว้ และมันจะหนีไปไกลเสียถูกไล่ไปเหมือนแกลบต้องลมบนภูเขาเหมือนพืชแห้งปลิวไปต่อหน้าพายุ
14 ดูเถิด พอเวลาเย็น ก็ความสยดสยองก่อนรุ่งเช้า ก็ไม่มีเขาทั้งหลายแล้วนี่เป็นส่วนของบรรดาผู้ที่ริบของของเราและเป็นส่วนของผู้ที่ปล้นเรา