11 มีเสียงร้องที่กลางถนนด้วยเรื่องเหล้าองุ่นความชื่นบานทั้งสิ้นก็เยือกเย็นลงแล้วความยินดีของแผ่นดินก็หายสูญไป
12 เหลือความร้างเปล่าอยู่ในเมืองประตูเมืองก็ถูกทุบทำลาย
13 เพราะจะเป็นเช่นนี้อยู่ท่ามกลางโลกท่ามกลางชนชาติทั้งหลายอย่างกับเมื่อต้นมะกอกเทศถูกเขย่าอย่างเมื่อการเก็บเล็มตามเถาองุ่นสิ้นลง
14 เขาทั้งหลายเปล่งเสียงของเขาขึ้น เขาร้องเพลงด้วยความชื่นบานเขาโห่ร้องจากตะวันตก ฉลองความโอ่อ่าตระการของพระเจ้า
15 เพราะฉะนั้น ในทางตะวันออกจงถวายพระสิริแก่พระเจ้าในแผ่นดินชายทะเล ถวายแด่พระนามแห่งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของอิสราเอล
16 ตั้งแต่ที่สุดปลายโลกเราได้ยินเสียงเพลงสรรเสริญว่าศักดิ์ศรีจงมีแก่ผู้ชอบธรรมแต่ข้าพเจ้าว่า “ข้าพเจ้าก็ผ่ายผอมข้าพเจ้าก็ผ่ายผอม วิบัติแก่ข้าพเจ้าเพราะคนทรยศประพฤติอย่างทรยศคนทรยศประพฤติอย่างทรยศยิ่ง”
17 โอ ชาวแผ่นดินโลกเอ๋ยความสยดสยองและหลุมพราง และกับก็มาทันเจ้าแล้ว