17 ดั่งหญิงมีครรภ์ผู้บิดตัวและร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อนางใกล้ถึงกำหนดเวลาคลอดข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายก็เป็นเช่นนั้น ต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์
18 ข้าพระองค์มีครรภ์ ข้าพระองค์บิดตัวเป็นเหมือนข้าพระองค์คลอดลมข้าพระองค์มิได้ทำการช่วยกู้ในแผ่นดินโลกและชาวพิภพมิได้เกิด
19 คนตายของพระองค์จะมีชีวิต ศพของเขาทั้งหลายจะลุกขึ้นโอ ผู้อาศัยอยู่ในผงคลี จงตื่นเถิด และร้องเพลงเพราะความชื่นบานเพราะน้ำค้างของเจ้าเป็นน้ำค้างของความสว่างและแผ่นดินโลกจะให้ชาวแดนคนตายเป็นขึ้น23
20 มาเถิด ชนชาติของข้าพเจ้าเอ๋ย จงเข้าในห้องของเจ้าและปิดประตูเสียจงซ่อนตัวเจ้าอยู่สักพักหนึ่งจนกว่าพระพิโรธจะผ่านไป
21 เพราะ ดูเถิด พระเจ้ากำลังเสด็จออกมาจากสถานที่ของพระองค์เพื่อลงโทษชาวแผ่นดินโลก เพราะความบาปผิดของเขาทั้งหลายและแผ่นดินโลกจะเปิดเผยโลหิต ซึ่งหลั่งอยู่บนมันและจะไม่ปิดบังผู้ถูกฆ่าของมันไว้อีก