7 หนทางของคนชอบธรรมก็ราบเรียบพระองค์ผู้เที่ยงธรรมทรงกระทำให้วิถีของคนชอบธรรมราบรื่น
8 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์รอคอยพระองค์อยู่ในวิถีแห่งการพิพากษาของพระองค์พระนามอันเป็นที่ระลึกของพระองค์เป็นที่จิตวิญญาณของข้าพระองค์ปรารถนา
9 วิญญาณของข้าพระองค์อยากได้พระองค์ในกลางคืนจิตใจภายในข้าพระองค์แสวงหาพระองค์อย่างร้อนรนเพราะเมื่อการพิพากษาของพระองค์อยู่ในแผ่นดินโลกชาวพิภพได้เรียนรู้ถึงความชอบธรรม
10 ถ้าสำแดงพระคุณแก่คนอธรรมเขาก็ไม่เรียนรู้ความชอบธรรมเขาประพฤติชั่วในแผ่นดินที่เที่ยงธรรมและมองไม่เห็นความโอ่อ่าตระการของพระเจ้า
11 ข้าแต่พระเจ้า พระหัตถ์ของพระองค์ชูขึ้นแต่เขาก็มองไม่เห็นขอให้เขามองเห็นความร้อนพระทัยเพื่อชนชาติของพระองค์และได้อับอายส่วนปฏิปักษ์ของพระองค์ ขอให้ไฟเผาผลาญเขา
12 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์จะสถาปนาศานติภาพเพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายพระองค์ได้ทรงกระทำบรรดากิจการของพระองค์เพื่อข้าพระองค์
13 ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระเจ้าของข้าพระองค์เจ้านายอื่นนอกเหนือพระองค์ได้ครอบครองพวกข้าพระองค์แต่ข้าพระองค์รับรู้แต่พระนามของพระองค์เท่านั้น