2 ในวันนั้น“สวนองุ่นอันแสนสุข จงร้องเพลงถึงสวนนั้น
3 เราคือพระเจ้า เป็นผู้รักษาดูแลมันเรารดน้ำมันอยู่ทุกขณะเกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะทำอันตรายมันเราจึงเฝ้ามันไว้ทั้งกลางคืนกลางวัน
4 เราไม่มีความพิโรธเราจะใคร่ให้มีหนามใหญ่หนามย่อยขึ้นมาสู้รบเราจะออกรบกับมันเราจะเผามันเสียด้วยกัน
5 หรือให้เขาเกาะอยู่กับการป้องกันของเราให้เขาทำศานติภาพกับเราให้เขาทำศานติภาพกับเรา”
6 ในวันข้างหน้า ยาโคบจะหยั่งรากอิสราเอลจะผลิดอกและแตกหน่อกระทำให้พิภพทั้งสิ้นมีผลเต็ม
7 พระองค์ทรงโบยตีเขาอย่างที่พระองค์โบยตีผู้ที่โบยตีเขาทั้งหลายหรือหรือเขาถูกฆ่าอย่างผู้ฆ่าเขาถูกฆ่า
8 ด้วยการขับไล่ ด้วยการกวาดไปเป็นเชลย พระองค์ทรงต่อสู้แย้งกับเขาพระองค์ทรงกวาดเขาไปด้วยลมดุเดือดของพระองค์ในวันแห่งลมตะวันออก