17 ตาของเจ้าจะเห็นพระราชาทรงสง่าราศีจะเป็นแผ่นดินที่ยืดออกไกล
18 จิตใจของเจ้าจะคิดถึงความสยดสยอง“เขาผู้ที่ทำการนับอยู่ที่ไหน เขาผู้ที่ชั่งบรรณาการอยู่ที่ไหนเขาผู้ที่นับหอคอยอยู่ที่ไหน”
19 ท่านจะไม่เห็นชนชาติที่ดุร้ายอีกชนชาติที่พูดคลุมเครือซึ่งท่านฟังไม่ออกที่พูดต่างภาษาซึ่งท่านเข้าใจไม่ได้
20 จงมองศิโยน เมืองแห่งเทศกาลของเราตาของท่านจะเห็นเยรูซาเล็มเป็นที่อยู่ที่สงบ เป็นเต็นท์ที่ไม่ต้องขนย้ายหลักหมุดเต็นท์จะไม่รู้จักถอนขึ้นเชือกผูกก็ไม่รู้จักขาด
21 แต่นั่นพระเจ้าจะทรงอยู่กับเราด้วยความโอ่อ่าตระการในที่ที่มีแม่น้ำและลำธารกว้างที่ไม่มีเรือกรรเชียงใหญ่แล่นไปที่ไม่มีเรืองามโอ่อ่าผ่านไป
22 เพราะพระเจ้าทรงเป็นผู้พิพากษาของเรา พระเจ้าทรงเป็นผู้ครอบครองของเราพระเจ้าทรงเป็นบรมมหากษัตริย์ของเราพระองค์จะทรงช่วยเราให้รอด
23 สายโยงของเจ้าห้อยหย่อน มันจะยึดเสาให้แน่นไม่ได้หรือยึดใบให้กางไม่ได้แล้วเขาจะแบ่งเหยื่อและของที่ริบได้เป็นอันมากนั้นแม้คนง่อยก็จะเอาเหยื่อได้