11 เรากระทำเช่นนั้นเพราะเห็นแก่เราเอง เพราะเห็นแก่เราเองเพราะว่านามของเราจะถูกเหยียดหยามอย่างไรได้พระสิริของเรา เราจะไม่ให้ใครอื่น
12 “ฟังเราซิ โอ ยาโคบเอ๋ยและอิสราเอล ผู้ซึ่งเราเรียกเราคือพระองค์ทีเดียว เราเป็นต้นและเราเป็นปลาย
13 เออ มือของเราได้วางรากฐานแผ่นดินโลกและมือของเราได้กางฟ้าสวรรค์ออกเมื่อเราเรียกมันมันก็ออกมาอยู่ด้วยกัน
14 “เจ้าทั้งปวง จงชุมนุมกันและคอยฟังผู้ใดในท่ามกลางพวกนั้นได้ประกาศสิ่งเหล่านี้พระเจ้าทรงรักท่านท่านจะกระทำตามพระทัยของพระองค์ต่อบาบิโลนและพระกรของพระองค์จะต่อสู้กับชาวเคลเดีย
15 เรา นี่เราเองได้พูด เออ เราได้เรียกท่านเราได้นำท่านมา และท่านจะจำเริญในทางของท่าน
16 จงเข้ามาใกล้เรา ฟังเรื่องนี้ตั้งแต่เริ่มต้นเรามิได้พูดในที่ลี้ลับตั้งแต่มันเกิดมาเราก็ได้อยู่ที่นั่นแล้ว”และบัดนี้พระเจ้าได้ทรงใช้ข้าพเจ้าและพระวิญญาณของพระองค์
17 พระเจ้าผู้ไถ่ของเจ้าองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า“เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าผู้สั่งสอนเจ้าเพื่อประโยชน์ของเจ้าผู้นำเจ้าในทางที่ควรเจ้าจะไป