3 ‘ทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้อดอาหาร และพระองค์มิได้ทอดพระเนตรทำไมข้าพระองค์ทั้งหลายได้ถ่อมตัวลง และพระองค์มิได้ทรงสนพระทัย’ดูเถิด ในวันที่เจ้าอดอาหาร เจ้าทำตามใจของเจ้าและบีบบังคับคนงานของเจ้าทั้งหมด
4 ดูเถิด เจ้าอดอาหารเพียงเพื่อวิวาทและต่อสู้และเพื่อต่อยด้วยหมัดอธรรมการอดอาหารอย่างของเจ้าในวันนี้จะไม่กระทำให้เสียงของเจ้าได้ยินไปถึงที่สูง
5 อย่างนี้หรือเป็นการอดอาหารที่เราเลือกคือวันที่คนข่มตัวการก้มศีรษะของเขาลงเหมือนอ้อเล็กและปูผ้ากระสอบและขี้เถ้ารองใต้เขา อย่างนี้หรือเจ้าจะเรียกการอย่างนี้ว่าการอดอาหารและเป็นวันที่พระเจ้าโปรดปรานอย่างนั้นหรือ
6 “การอดอาหารอย่างนี้ไม่ใช่หรือที่เราต้องการคือการแก้พันธนะของความอธรรมการแก้สายรัดแอกและการปล่อยให้ผู้ถูกบีบบังคับเป็นอิสระและการหักแอกเสียทุกอัน
7 ไม่ใช่การที่จะปันอาหารของเจ้าให้กับผู้หิวและนำคนยากจนไร้บ้านเข้ามาในบ้านของเจ้าเมื่อเจ้าเห็นคนเปลือยกายก็คลุมกายเขาไว้และไม่ซ่อนตัวของเจ้าจากญาติของเจ้าเอง ดอกหรือ
8 แล้วความสว่างจะพุ่งออกมาแก่เจ้าอย่างอรุณและแผลของเจ้าจะเรียกเนื้อขึ้นมาอย่างรวดเร็วความชอบธรรมของเจ้าจะเดินนำหน้าเจ้าและพระสิริของพระเจ้าจะระวังหลังเจ้า
9 แล้วเจ้าจะทูล และพระเจ้าจะทรงตอบเจ้าจะร้องทูล และพระองค์จะตรัสว่า เราอยู่นี่“ถ้าเจ้าจะเอาออกไปจากท่ามกลางเจ้าเสีย ซึ่งแอกซึ่งการชี้หน้า และซึ่งการพูดอธรรม