17 พระองค์ทรงสวมความชอบธรรมเป็นทับทรวงและพระมาลาแห่งความรอดอยู่เหนือพระเศียรของพระองค์พระองค์ทรงสวมฉลองพระองค์แห่งการแก้แค้นเป็นของคลุมพระกายและเอาความกระตือรือร้นห่มพระองค์
18 พระองค์จะทรงชำระให้ตามการกระทำของเขาคือพระพิโรธแก่ปรปักษ์ของพระองค์ และสิ่งสนองแก่ศัตรูของพระองค์พระองค์จะทรงมอบการสนองแก่แผ่นดินชายทะเล
19 เขาจึงจะยำเกรงพระนามพระเจ้าจากตะวันตกและพระสิริของพระองค์จากที่ตะวันขึ้นเพราะพระองค์จะเสด็จมาอย่างแม่น้ำเชี่ยวซึ่งพระวาตะของพระเจ้าขับส่ง
20 พระเจ้าตรัสว่า “และพระองค์จะเสด็จมายังศิโยนเป็นพระผู้ไถ่มายังบรรดาผู้อยู่ในยาโคบผู้หันจากการทรยศ”
21 พระเจ้าตรัสว่า “และฝ่ายเรา นี่เป็นพันธสัญญาของเรากับเขาทั้งหลาย คือวิญญาณของเราซึ่งอยู่เหนือเจ้า และคำของเราซึ่งเราใส่ไว้ในปากของเจ้า จะไม่พรากไปจากปากของเจ้า หรือจากปากลูกของเจ้า หรือจากปากของลูกของลูกของเจ้า ตั้งแต่เวลานี้ไปจนกาลนิรันดร์” พระเจ้าตรัสดังนี้