1 นาหาชคนอัมโมนได้ยกขึ้นไปตั้งค่ายสู้เมืองยาเบชกิเลอาด บรรดาชาวเมืองยาเบชจึงพูดกับนาหาชว่า “ขอทำพันธสัญญากับพวกเราและพวกเราจะยอมปรนนิบัติท่าน”
2 แต่นาหาชคนอัมโมนพูดกับพวกเขาว่า “เราจะทำพันธสัญญากับพวกเจ้าตามเงื่อนไขต่อไปนี้ คือเราจะทะลวงตาขวาของเจ้าเสียทุกคนให้เป็นที่อัปยศแก่คนอิสราเอลทั้งปวง”
3 ส่วนพวกผู้ใหญ่แห่งเมืองยาเบชพูดกับท่านว่า “ขอผ่อนผันให้พวกเราสักเจ็ดวัน เพื่อพวกเราจะได้ส่งพวกผู้สื่อสารไปให้ทั่วเขตแดนอิสราเอลแล้วถ้าไม่มีคนใดช่วยกู้พวกเราได้ พวกเราจะยอมมอบตัวไว้ให้แก่ท่าน”
4 เมื่อพวกผู้สื่อสารมาถึงกิเบอาห์เมืองของซาอูล พวกเขาก็เล่าเรื่องราวให้เข้าหูของประชาชนและประชาชนทั้งปวงก็ร้องไห้เสียงดัง
5 นี่แน่ะ ซาอูลต้อนฝูงโคกลับมาจากทุ่ง และซาอูลถามว่า “ประชาชนเป็นอะไรไป? ทำไมพวกเขาจึงร้องไห้?” ดังนั้นเขาจึงเล่าให้ท่านทราบถึงเรื่องของพวกยาเบช