1 ซามูเอลก็ทูลซาอูลว่า “พระยาห์เวห์ทรงใช้ข้าพเจ้ามาเจิมท่านเป็นพระราชาเหนืออิสราเอลประชากรของพระองค์ เพราะฉะนั้น บัดนี้จงฟังเสียงพระดำรัสของพระยาห์เวห์
2 พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสดังนี้ว่า ‘เราจะลงโทษอามาเลขที่สกัดทางอิสราเอล เมื่อเขาออกจากอียิปต์
3 บัดนี้จงไปโจมตีอามาเลข และทำลายทุกอย่างที่เขามีทั้งหมด อย่าปรานีเขาเลย จงฆ่าเสียทั้งผู้ชายผู้หญิง ทั้งทารกและเด็กที่กินนมอยู่ ทั้งโค แกะ อูฐ และลา’ ”
4 ดังนั้นซาอูลจึงทรงเกณฑ์ประชาชนและตรวจพลที่ตำบลเทลาอิม ได้ทหารราบ 200,000 คน และคนเผ่ายูดาห์ 10,000 คน
5 ซาอูลก็ทรงยกกองทัพมายังเมืองอามาเลข และตั้งซุ่มอยู่ในหุบเขา
6 และซาอูลตรัสแก่คนเคไนต์ว่า “ไปเถอะ จงแยกไปเสีย ออกไปจากคนอามาเลข เกรงว่าเราจะทำลายพวกท่านไปพร้อมกับเขา เพราะท่านได้แสดงความเมตตาต่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมดเมื่อพวกเขาขึ้นมาจากอียิปต์” ดังนั้นคนเคไนต์ก็แยกออกไปจากคนอามาเลข
7 และซาอูลก็ทรงทำให้คนอามาเลขพ่ายแพ้ ตั้งแต่เมืองฮาวิลาห์ไปจนถึงชูร์ ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของอียิปต์
8 ทรงจับอากักพระราชาของคนอามาเลขได้ทั้งเป็น และฆ่าฟันประชาชนทั้งหมดด้วยคมดาบ
9 แต่ซาอูลและพวกทหารไว้ชีวิตอากักและส่วนที่ดีที่สุด มีฝูงแกะกับฝูงโคและสัตว์อ้วนพีกับลูกแกะ และไม่ยอมทำลายสิ่งดีๆ ทั้งหมดอย่างสิ้นเชิง ทุกสิ่งที่พวกเขาดูถูกและเห็นว่าไร้ค่า พวกเขาก็ทำลายเสียสิ้น
10 แล้วพระวจนะของพระยาห์เวห์มายังซามูเอลว่า
11 “เราเสียใจแล้วที่เราได้ตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์ เพราะเขาได้หันจากการตามเรา และไม่ได้ทำตามบัญชาของเรา” และซามูเอลก็โกรธจึงร้องทูลต่อพระยาห์เวห์ตลอดคืน
12 และซามูเอลลุกขึ้นแต่เช้าตรู่เพื่อไปเฝ้าซาอูลในตอนเช้านั้น และมีคนเรียนซามูเอลว่า “ซาอูลเสด็จมาที่ภูเขาคารเมล และนี่แน่ะ ทรงมาสร้างอนุสาวรีย์ของพระองค์แล้วก็หันกลับและผ่านลงไปเรื่อยจนถึงกิลกาล”
13 และซามูเอลก็มาหาซาอูล และซาอูลตรัสกับท่านว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพรท่านเถิด ข้าพเจ้าได้ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์แล้ว”
14 และซามูเอลทูลว่า “ถ้าอย่างนั้นเสียงแกะนี้ที่ร้องเข้าหูข้าพเจ้ากับเสียงวัวที่ข้าพเจ้าได้ยินหมายความว่าอะไร?”
15 ซาอูลทรงตอบว่า “พวกเขานำมาจากคนอามาเลข คือพวกทหารได้ไว้ชีวิตแกะและโคที่ดีที่สุด เพื่อเป็นเครื่องสัตวบูชาแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน นอกจากนั้นพวกเราได้ทำลายเสียสิ้น”
16 แล้วซามูเอลจึงทูลซาอูลว่า “พอที ข้าพเจ้าจะขอเรียนท่านว่าพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าอย่างไรเมื่อคืนนี้” และซาอูลก็เรียนท่านว่า “จงกล่าวเถิด”
17 และซามูเอลทูลว่า “แม้ท่านเป็นแต่ผู้เล็กน้อยในสายตาของท่าน ท่านไม่ได้ถูกแต่งตั้งให้เป็นผู้นำของบรรดาเผ่าอิสราเอลหรือ? พระยาห์เวห์ทรงเจิมท่านไว้เป็นพระราชาเหนืออิสราเอล
18 และพระยาห์เวห์ทรงใช้ให้ท่านออกไปประกอบกิจ ตรัสว่า ‘จงไป จงทำลายคนอามาเลขพวกคนบาปให้หมดสิ้น และต่อสู้กับพวกเขาจนกว่าพวกเขาจะหมดสิ้นไป’
19 ทำไมท่านจึงไม่เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์? แต่ไปฉกชิงของริบต่างๆ และทำสิ่งชั่วร้ายในสายพระเนตรพระยาห์เวห์”
20 และซาอูลตรัสกับซามูเอลว่า “ข้าพเจ้าได้เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์แล้ว ข้าพเจ้าได้ไปประกอบกิจตามที่พระยาห์เวห์ทรงใช้ข้าพเจ้าไป ข้าพเจ้าได้คุมตัวอากักพระราชาแห่งคนอามาเลขมา และข้าพเจ้าก็ได้ทำลายคนอามาเลขหมดสิ้น
21 แต่พวกทหารได้เก็บของริบ แกะและโคที่ดีที่สุดจากสิ่งที่ต้องทำลายถวายนั้น เพื่อนำมาเป็นเครื่องสัตวบูชา แด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านที่ในเมืองกิลกาล”
22 และซามูเอลทูลว่า“พระยาห์เวห์พอพระทัยในเครื่องบูชาเผาทั้งตัวและเครื่องสัตวบูชามากเท่ากับการที่จะเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์หรือ?ดูเถิด ที่จะเชื่อฟังก็ดีกว่าเครื่องสัตวบูชาและซึ่งจะเอาใจใส่ก็ดีกว่าไขมันของบรรดาแกะผู้
23 เพราะการกบฏก็เป็นเหมือนบาปแห่งการถือฤกษ์ถือยามและความดื้อดึงก็เป็นเหมือนบาปชั่วและการไหว้รูปเคารพเพราะเหตุที่ท่านทอดทิ้งพระวจนะของพระยาห์เวห์พระองค์จึงทรงถอดท่านออกจากตำแหน่งกษัตริย์”
24 และซาอูลตรัสกับซามูเอลว่า “ข้าพเจ้าได้ทำบาปแล้ว เพราะข้าพเจ้าฝ่าฝืนพระบัญญัติของพระยาห์เวห์และถ้อยคำของท่าน เพราะข้าพเจ้ากลัวพวกทหารและฟังเสียงของพวกเขา
25 เพราะฉะนั้นขอท่านโปรดอภัยบาปของข้าพเจ้าและกลับไปกับข้าพเจ้าเพื่อข้าพเจ้าจะได้นมัสการพระยาห์เวห์”
26 และซามูเอลทูลซาอูลว่า “ข้าพเจ้าจะไม่กลับไปกับท่าน เพราะท่านทอดทิ้งพระวจนะของพระยาห์เวห์ และพระยาห์เวห์ทรงถอดท่านจากเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล”
27 พอซามูเอลหันจะไป ซาอูลก็ยึดชายเสื้อของท่านไว้และเสื้อนั้นก็ขาด
28 และซามูเอลทูลท่านว่า “ในวันนี้พระยาห์เวห์ได้ทรงฉีกราชอาณาจักรอิสราเอลเสียจากท่านแล้ว และทรงมอบให้แก่ผู้อื่นที่ดีกว่าท่าน
29 ยิ่งกว่านั้นองค์พระสิริแห่งอิสราเอลจะไม่ทรงมุสาหรือเปลี่ยนพระทัย เพราะว่าพระองค์ไม่ได้ทรงเป็นมนุษย์ที่เปลี่ยนใจ”
30 ส่วนซาอูลตรัสว่า “ข้าพเจ้าทำบาปแล้ว แต่ตอนนี้ขอท่านได้โปรดให้เกียรติแก่ข้าพเจ้า ต่อหน้าพวกผู้ใหญ่ของประชาชนของข้าพเจ้าและคนอิสราเอล ขอกลับไปกับข้าพเจ้าเพื่อข้าพเจ้าจะได้นมัสการพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน”
31 ซามูเอลจึงกลับตามซาอูลไป และซาอูลก็นมัสการพระยาห์เวห์
32 แล้วซามูเอลกล่าวว่า “พวกท่านจงนำอากักกษัตริย์ของคนอามาเลขมาให้ข้าพเจ้า” และอากักก็เข้ามาหาท่านอย่างสงบ อากักกล่าวว่า “ความขมขื่นแห่งความตายก็ผ่านพ้นไปแน่แล้ว”
33 ซามูเอลกล่าวว่า “ดาบของท่านได้ทำให้พวกผู้หญิงไร้บุตรฉันใด มารดาของท่านจะไร้บุตรในหมู่พวกผู้หญิงฉันนั้น” และซามูเอลก็ฟันอากักเสียเป็นท่อนๆ เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ที่กิลกาล
34 ซามูเอลก็ไปรามาห์และซาอูลก็เสด็จขึ้นไปยังวังของพระองค์ที่กิเบอาห์แห่งซาอูล
35 และซามูเอลไม่มาพบซาอูลอีกจนวันสิ้นชีพ แต่ซามูเอลโศกเศร้าเพราะซาอูล และพระยาห์เวห์เสียพระทัยที่ได้ทรงตั้งซาอูลเป็นกษัตริย์เหนืออิสราเอล