7 ท่านจึงเอาโคมาคู่หนึ่งฟันออกเป็นท่อนๆ ส่งไปทั่วเขตแดนทั้งสิ้นของอิสราเอลทางมือของพวกผู้สื่อสารกล่าวว่า “ใครที่ไม่ออกมาตามซาอูลและซามูเอล จะทำอย่างนี้แก่โคของเขา” และความเกรงกลัวพระยาห์เวห์ก็มาเหนือประชาชน พวกเขาพากันออกมาเป็นใจเดียวกัน
8 เมื่อซาอูลรวมพลอยู่ที่เบเซก นับพงศ์พันธุ์อิสราเอลได้ 300,000 คน และชายเผ่ายูดาห์ได้ 30,000 คน
9 พวกเขาจึงพูดกับพวกผู้สื่อสารที่มานั้นว่า “จงบอกแก่ชาวยาเบชกิเลอาดว่า ‘พรุ่งนี้เวลาแดดร้อนพวกท่านจะได้รับการช่วยกู้’ ” เมื่อพวกผู้สื่อสารกลับมาบอกพวกยาเบช พวกเขาก็ยินดี
10 ดังนั้นชาวยาเบชจึงพูดว่า “พรุ่งนี้เราจะมอบตัวของเราไว้ให้แก่ท่าน ท่านจงทำแก่เราตามที่ท่านเห็นควร”
11 พอวันรุ่งขึ้นซาอูลก็จัดประชาชนออกเป็นสามหมู่ยกเข้ามากลางค่ายตอนเช้ามืดและฆ่าฟันคนอัมโมนเสียจนเวลาแดดจัด ผู้ที่รอดชีวิตไปได้ก็กระจัดกระจายไปรวมกันไม่ได้สักคู่เดียวเลย
12 แล้วประชาชนจึงพูดกับซามูเอลว่า “ใครที่พูดว่า ‘ซาอูลจะปกครองเหนือพวกเราหรือ?’ นั้น จงนำคนเหล่านั้นออกมา พวกเราจะได้ฆ่าพวกเขาเสีย”
13 แต่ซาอูลกล่าวว่า “ในวันนี้อย่าให้ผู้ใดถูกประหารชีวิตเลย เพราะว่าวันนี้เป็นวันที่พระยาห์เวห์ประทานการช่วยกู้ในอิสราเอล”