3 และฉันจะออกไปยืนอยู่ข้างๆ เสด็จพ่อในทุ่งนาที่ท่านอยู่ และฉันจะทูลเสด็จพ่อด้วยเรื่องของท่าน ถ้าฉันรู้เรื่องอะไร จะบอกให้ท่านทราบ”
4 โยนาธานทรงกล่าวชมดาวิดต่อซาอูลราชบิดาทูลว่า “ขอพระราชาอย่าทรงทำบาปต่อดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์เลย เพราะดาวิดไม่ได้ทำบาปต่อฝ่าพระบาท และการงานของเขาเพื่อฝ่าพระบาทก็ดียิ่งนัก
5 เพราะเขาเสี่ยงชีวิตของตน และฆ่าคนฟีลิสเตียนั้น และพระยาห์เวห์ประทานชัยชนะที่ยิ่งใหญ่สู่อิสราเอลทั้งปวง ฝ่าพระบาททรงเห็นแล้วและทรงชื่นชมยินดี แต่ทำไมฝ่าพระบาทจะทรงทำบาปต่อโลหิตที่ไร้ความผิด โดยฆ่าดาวิดเสียอย่างไร้สาเหตุ?”
6 ซาอูลก็ทรงฟังเสียงของโยนาธาน และซาอูลปฏิญาณว่า “พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด ดาวิดจะไม่ถูกฆ่า”
7 และโยนาธานก็ทรงเรียกดาวิด ทรงเล่าถ้อยคำเหล่านี้ทั้งหมดให้เขาฟัง ทรงนำดาวิดเข้าเฝ้าซาอูล และดาวิดได้อยู่กับซาอูลอย่างแต่ก่อน
8 สงครามเกิดขึ้นอีก ดาวิดก็ออกไปต่อสู้กับพวกฟีลิสเตีย และฆ่าฟันพวกเขาจำนวนมาก พวกเขาจึงหนีไปเสียจากดาวิด
9 ต่อมาวิญญาณชั่วจากพระยาห์เวห์ก็มาเหนือซาอูล เมื่อพระองค์ประทับในนิเวศของพระองค์ ทรงมีหอกในพระหัตถ์ และดาวิดกำลังดีดพิณถวาย