17 พวกเขาก็นำฝูงสัตว์ของตนมาให้โยเซฟ โยเซฟจึงให้อาหารแก่พวกเขาแลกกับฝูงม้าแพะแกะโคและลา ในปีนั้นท่านแลกอาหารกับฝูงสัตว์ทั้งหมดของพวกเขา
18 เมื่อปีนั้นล่วงไปแล้ว พวกเขาก็มาหาท่านในปีต่อไปกล่าวกับท่านว่า “พวกข้าพเจ้าไม่ขอปิดบังนายของข้าพเจ้าว่า เงินของข้าพเจ้าหมดแล้ว และสัตว์ใช้งานของข้าพเจ้าก็เป็นของนายด้วย ข้าพเจ้าไม่มีอะไรเหลือต่อหน้านายเลย เว้นแต่ตัวข้าพเจ้ากับที่ดินเท่านั้น
19 ทำไมข้าพเจ้าทั้งหลายจะต้องตายต่อหน้าท่านเล่า ทั้งตัวพวกข้าพเจ้ากับที่ดินของพวกข้าพเจ้าด้วย ซื้อตัวพวกข้าพเจ้ากับที่ดินแลกกับอาหาร พวกข้าพเจ้ากับที่ดินจะเป็นทาสของฟาโรห์ ขอให้เมล็ดข้าวแก่พวกข้าพเจ้า เพื่อพวกข้าพเจ้าจะมีชีวิตต่อไปและไม่ตาย และที่ดินก็จะไม่ร้างเปล่า”
20 โยเซฟซื้อที่ดินทั้งหมดในอียิปต์ให้แก่ฟาโรห์ เพราะคนอียิปต์ทุกคนขายไร่นาของเขา เนื่องจากการกันดารอาหารรุนแรงยิ่งนัก เพราะฉะนั้นแผ่นดินจึงตกเป็นของฟาโรห์
21 ส่วนประชาชนนั้นโยเซฟให้ย้ายไปอยู่ตามเมืองต่างๆจากเขตแดนด้านหนึ่งจนถึงสุดแดนอียิปต์อีกด้านหนึ่ง
22 เว้นแต่ที่ดินของพวกปุโรหิตเท่านั้นโยเซฟไม่ได้ซื้อ เพราะปุโรหิตได้รับปันส่วนจากฟาโรห์ และพวกเขารับประทานตามส่วนที่ฟาโรห์พระราชทาน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ขายที่ดินของพวกเขา
23 โยเซฟกล่าวกับประชาชนว่า “ดูเถิด วันนี้เราซื้อตัวพวกเจ้ากับที่ดินของเจ้าให้เป็นของฟาโรห์แล้ว นี่แน่ะเราจะให้เมล็ดข้าวแก่พวกเจ้า จงเอาไปหว่านในที่ดิน