42 І знову, як відійшов удруге, молився, кажучи: Батьку Мій! Якщо не може ця чаша обминути Мене, щоб Мені не пити її, нехай буде воля Твоя.
43 І знову повернувся до учнів і знайшов їх сплячими, бо очі в них обважніли.
44 Він знову залишив їх, відійшов і помолився втретє, виповівши ті самі слова.
45 Тоді прийшов до учнів Своїх і сказав їм: А ви все ще спите? Ось наблизилася година, і Сина Людського віддадуть до рук грішників;
46 Підводьтеся, підемо: Ось, наблизився той, що зрадив Мене.
47 І коли Він ще говорив, аж ось, Юда, один із дванадцятьох, прийшов, і з ним безліч народу з мечами й кілками, від першосвящеників і старшин народних.
48 А той, що зрадив Його, подав їм знак і сказав: Кого я поцілую, Той і є, візьміть Його.