3 При цьому деякі із книжників сказали самі в собі: Він ганьбить Бога.
4 Ісус знав їхні думки, а тому сказав: Чого дозволяєте бути недобрим замірам у ваших серцях?
5 Бо що легше сказати: Прощаються тобі гріхи, чи сказати: Підведися і ходи?
6 Проте, аби ви знали, що Син Людський має владу на землі прощати гріхи, – а тоді сказав недужому: Підведися, візьми постіль твою й йди в оселю твою.
7 І він підвівся, узяв постіль свою і пішов до оселі своєї.
8 А народ, який все це бачив, вельми дивувався і прославляв Бога, Котрий дав таку владу людям.
9 Коли Ісус йшов звідти, то побачив чоловіка, що сидів біля митниці, на ймення Матвій, і сказав йому: Іди за Мною. І він підвівся і рушив за Ним.