2 Ek gaan vir die Here sê: Moenie my net straf nie. Sê vir my waaroor U my aankla.
3 Dink U dat dit reg is om my so swaar te laat kry? Hoekom dink U so min van my? U het my tog self gemaak. Aan die ander kant is U so tevrede met die dinge wat die slegte mense doen. Ek verstaan dit nie mooi nie.
4 Is u oë maar net soos ’n gewone mens s’n? Dit lyk of U na dinge kyk soos mense daarna kyk.
5 U lewe is mos nie so kort soos ’n mens s’n nie.
6 Hoekom soek U dan so hard na die foute wat ek gemaak het? Hoekom probeer U uitvind wat ek verkeerd gedoen het?
7 U weet ek is onskuldig. Maar daar is niemand wat my uit u mag kan red nie.
8 “U het my met u hande gemaak en my ’n vorm gegee. Maar nou draai U om en vernietig my weer.