1 Die Israeliete het weer verder getrek en kamp opgeslaan in die vlakte van Moab aan die oostekant van die Jordaanrivier regoor Jerigo.
2 Toe die koning van Moab, Balak die seun van Sippor, hoor wat die Israeliete met die Amoriete gedoen het,
3 het hy en sy mense baie bang geword, want hulle het gesien hoe baie Israeliete daar was. In hulle paniek
4 het hulle vir die leiers van Midian die volgende boodskap gestuur: “Hierdie horde mense gaan alles rondom hulle kaalstroop, soos ’n bees die gras rondom hom kaalvreet.” Koning Balak van Moab
5 het toe boodskappers na Bileam die seun van Beor toe gestuur. Bileam was in Petor naby die Eufraatrivier in die land Ammau. Balak het vir hom laat weet: “Hier het nou net ’n hele volk uit Egipte uit aangekom, en oral waar hulle kom, vat hulle oor. Hulle het hulle nou hier op my voorstoep kom tuismaak.
6 Hulle is te veel vir ons om baas te raak. Kom help my, asseblief! Ek wil hê jy moet ’n vloek op hulle kom sit; miskien sal ons hulle dan kan baasraak en uit ons land uit wegjaag. Ek weet mos as jy met jou buitengewone kragte mense seën, gaan dit regtig goed met hulle. Maar as jy mense vervloek, tref slegte dinge hulle beslis ook.”
7 Die klompie leiers uit Moab en Midian wat as Balak se boodskappers opgetree het, is toe daar weg met die geld wat hulle vir Bileam sou gaan aanbied om te doen wat Balak vra. By Bileam aangekom, het hulle vir hom die situasie geskets.