1 Yo’av, die seun van Tz’ruyah, het gesien dat die koning se verstand, wil en emosie na Avshalom uitgegaan het.
2 Yo’av het na T’koa gestuur en ’n wyse vrou van daar af laat haal en vir haar gesê: “Hou asseblief voor om een te wees wat rou en trek rouklere aan en moet jouself nie met olie salf nie, maar wees soos ’n vrou wat al baie dae rou oor ’n dooie.
3 Gaan dan na die koning toe en praat so met hom.” Yo’av het die woorde in haar mond gelê.
4 Nou, toe die vrou uit T’koa met die koning praat, val sy op haar gesig op die grond en lê op die grond en het gesê: “Help, o koning!”
5 Die koning het vir haar gevra: “Wat is jou moeilikheid?” Sy het geantwoord: “Waarlik, ek is ’n weduwee, want my man is dood.
6 U dienares het twee seuns gehad, maar die twee van hulle het met mekaar geveg in die veld en daar was niemand om hulle uitmekaar te maak nie sodat een die ander geslaan en hom gedood het.