1 Daar was ’n lang oorlog tussen die huis van Sha’ul en die huis van Dawid en Dawid het stadigaan sterker geword, maar die huis van Sha’ul het voortdurend swakker geword.
2 Daar is in Hevron seuns vir Dawid gebore. Sy eersgeborene was Amnon, by Agino’am van Yizre’el;
3 en sy tweede was Kalev, by Avigayil, die weduwee van Naval, van Karmel en die derde was Avshalom, die seun van Ma’akhah, die dogter van Talmai, die koning van G’shur
4 en die vierde Adoniyah, die seun van Haggit en die vyfde Sh’fatyah, die seun van Avital
5 en die sesde Yitre’am, by Dawid se vrou `Eglah. Hierdie is vir Dawid in Hevron gebore.
6 Dit het gebeur terwyl daar oorlog was tussen die huis van Sha’ul en die huis van Dawid dat Avner homself sterk gemaak het in die huis van Sha’ul.
7 Sha’ul het ’n byvrou gehad wie se naam Ritzpah was, die dogter van Ayah en Ish-Boset het vir Avner gesê: “Waarom het jy by die byvrou van my vader ingegaan?”
8 Toe was Avner baie kwaad oor die woorde van Ish-Boset en het gesê: “Is ek ’n hondekop wat aan Y’hudah behoort? Vandag bewys ek guns aan die huis van Sha’ul, jou vader, aan sy broers en aan sy vriende en het jou nie in die hand van Dawid oorgegee nie en tog beskuldig jy my vandag van skuld met ’n vrou?
9 Mag God so aan Avner doen en nog meer, soos יהוה aan Dawid met ’n eed beloof het, as ek dit nie vir hom doen nie,
10 om die koningskap van die huis van Sha’ul oor te dra en die troon van Dawid vas te stel oor Yisra’el en oor Y’hudah, van Dan tot by Be’er-Sh’va.”
11 Hy kon Avner verder nie ’n woord antwoord nie omdat hy vir hom bang was.
12 Toe stuur Avner boodskappers na Dawid in sy plek om te sê: “Aan wie behoort die land? Sluit u verbond met my en let op, my hand sal met u wees om die hele Yisra’el na u toe oor te bring.”
13 Hy het gesê: “Goed, ek sal met jou ’n verbond sluit, maar een ding eis ek van jou, naamlik, jy sal nie my gesig sien as jy nie eers vir Mikhal, die dogter van Sha’ul, bring wanneer jy my kom sien nie.”
14 Dawid het boodskappers na Ish-Boshet, Sha’ul se seun gestuur, om te sê: “Gee vir my my vrou Mikhal, aan wie ek verloof was vir tweehonderd voorhuide van die F’lishtyne.”
15 Ish-Boshet het gestuur en haar van haar man, Palti’el, die seun van Layish, weggevat,
16 maar haar man het saam met haar gegaan, al huilende op pad en haar gevolg tot by Bagurim. Toe sê Avner vir hom: “Gaan terug.” Hy het daarop teruggegaan.
17 Avner het met die oudstes van Yisra’el beraadslag en gesê: “In die verlede het julle begeer dat Dawid koning moes wees oor julle.
18 Doen dit dan nou, want יהוה het van Dawid gepraat en gesê: ‘Deur die hand van My kneg Dawid sal Ek My volk Yisra’el uit die hand van die F’lishtyne en uit die hand van al hulle vyande red.”
19 Avner het ook voor die ore van Binyamin gepraat en Avner het ook gegaan om voor die ore van Dawid in Hevron te praat van alles wat goed was vir Yisra’el en vir die hele huis van Binyamin.
20 Toe het Avner en twintig man saam met hom, by Dawid in Hevron gekom en Dawid het ’n fees berei vir Avner en die manne wat by hom was.
21 Avner het vir Dawid gesê: “Laat my opstaan en die hele Yisra’el by my meester die koning gaan versamel sodat hulle met u ’n verbond kan sluit en dat u koning kan wees oor alles wat u verstand, wil en emosie begeer.” Dawid het vir Avner weggestuur en hy het in vrede gegaan.
22 Let op, die diensknegte van Dawid en Yo’av het van ’n rooftog af gekom en baie buit saam met hulle gebring, maar Avner was nie meer by Dawid in Hevron nie, want dié het hom weggestuur en hy het in vrede gegaan.
23 Toe Yo’av en die hele leër wat saam met hom was, arriveer, het hulle vir Yo’av vertel en gesê: “Avner, die seun van Ner, het na die koning toe gekom en dié het hom weggestuur en hy het in vrede gegaan.”
24 Toe kom Yo’av by die koning en sê: “Wat het u gedoen? Let op, Avner het na u toe gekom; waarom het u hom dan weggestuur en hy is reeds weg?
25 U ken vir Avner, die seun van Ner, dat hy gekom het om u te mislei en om te leer van u uitgang en u ingang en om alles uit te vind wat u doen.”
26 Toe Yo’av uitkom by Dawid, het hy boodskappers agter Avner aan gestuur en hulle het hom teruggebring van die put van Sirah Hassira af, maar Dawid het dit nie geweet nie.
27 Toe Avner na Hevron terugkom, het Yo’av hom eenkant toe gevat na die middel van die poort om vertroulik met hom te praat en hom daar in die maag gesteek sodat hy gesterf het vir die bloed van sy broer `Asah’el.
28 Agterna, toe Dawid dit hoor, het hy gesê: “Ek en my koninkryk is voor יהוה vir ewig onskuldig aan die bloed van Avner, die seun van Ner.
29 Mag dit val op die kop van Yo’av en op sy vader se hele huis en mag die huis van Yo’av nie vry wees van een wat ’n vloeiing het of wat melaats is of wat op krukke loop of wat deur die swaard val of gebrek aan brood het nie.”
30 Yo’av en sy broer, Avishai, het Avner vermoor omdat hy hulle broer `Asah’el in die geveg by Giv’on gedood het.
31 Toe sê Dawid aan Yo’av en aan al die mense wat by hom was: “Skeur julle klere en gord rouklere aan en rouklaag oor Avner!” Koning Dawid het agter die draagbaar geloop.
32 So het hulle Avner in Hevron begrawe en die koning het sy stem opgelig en gehuil by die graf van Avner en die hele volk het gehuil.
33 Die koning het ’n klaaglied oor Avner gesing en gesê: “Moes Avner sterf soos ’n dwaas sterf?
34 Jou hande was nie vasgebind en jou voete ook nie in kettings gesit nie. Soos ’n mens voor die bose val, het jy geval.” Die hele volk het weer oor hom gehuil.
35 Toe het die hele volk gekom om Dawid te oortuig om brood te eet terwyl dit nog dag was, maar Dawid het gesweer en gesê: “Mag God so aan my doen en ook meer, as ek brood of enige iets proe voor sonsondergang.”
36 Al die mense het dit opgemerk en dit het hulle tevrede gestel, net soos alles wat die koning gedoen het, al die mense tevrede gestel het.
37 Al die mense en die hele Yisra’el het daardie dag verstaan dat dit nie van die koning af was om Avner, die seun van Ner, dood te maak nie.
38 Toe het die koning vir sy diensknegte gesê: “Weet julle nie dat ’n prins en ’n groot man vandag in Yisra’el geval het nie?
39 Ek is vandag swak, alhoewel ek as koning gesalf is terwyl hierdie manne, die seuns van Tz’ruyah, te moeilik is vir my. Mag יהוה die kwaaddoener vergeld na sy boosheid!”