23 Toe sê Dawid: “Wat het ek met julle te doen, seuns van Tz’ruyah, dat julle vandag my teëstanders sal wees? Moet enige mens vandag in Yisra’el doodgemaak word? Want weet ek nie vandag dat ek koning oor Yisra’el is nie?”
24 Die koning sê vir Shim’i: “Jy sal nie sterf nie.” So het die koning vir hom gesweer.
25 Toe kom M’fivoshet, die kleinseun van Sha’ul, af om die koning te ontmoet en hy het nie sy voete versorg, of sy snor geskeer, of sy klere gewas, van die dag af dat die koning weggegaan het tot op die dag dat hy in vrede teruggekom het nie.
26 Dit was toe hy vanaf Yerushalayim gekom het om die koning te ontmoet dat die koning vir hom sê: “Waarom het jy nie saam met my gegaan nie, M’fivoshet?
27 Hy antwoord: “My meester die koning, my dienskneg het my mislei, want u dienskneg het gedink: ‘Ek sal vir myself ’n donkie opsaal dat ek daarop kan ry en saam met die koning gaan,’ want u dienskneg is lam.
28 Meer nog, hy het sleg gepraat van u dienskneg by my meester die koning, maar my meester die koning is soos die engel van God, doen daarom wat goed is in u oë,
29 want my vader se hele huishouding was niks anders as dooie mense voor my meester die koning nie; tog het u u dienskneg geplaas onder die wat aan u eie tafel eet. Watter reg het ek steeds dat ek nog by die koning sal kla?”