8 Weer het hy plat gaan lê en gesê: “Wat is u dienskneg dat u ’n dooie hond soos ek in ag sal neem?”
9 Toe het die koning vir Tziva, Sha’ul se dienskneg, geroep en vir hom gesê: “Alles wat aan Sha’ul en sy hele huis behoort het, het ek vir jou meester se kleinseun gegee.
10 Jy, jou seuns en jou slawe moet vir hom die grond bewerk en jy moet die opbrengs inbring sodat jou meester se kleinseun kos kan hê; nogtans sal M’fivoshet, jou meester se kleinseun, gereeld aan my tafel eet.” Tziva het vyftien seuns en twintig slawe gehad.
11 Toe sê Tziva vir die koning: “Volgens alles wat my meester die koning sy dienskneg beveel, so sal u dienskneg doen.” M’fivoshet het aan die tafel van Dawid geëet soos een van die koning se seuns.
12 M’fivoshet het ’n jong seun gehad met die naam van Mikha. Almal wat in die huis van Tziva gebly het, was M’fivoshet se diensknegte.
13 M’fivoshet het in Yerushalayim gebly, want hy het gereeld aan die koning se tafel geëet. Hy was kreupel in altwee voete.