2 Mae'r person sy'n byw'n iawn yn parchu'r ARGLWYDD;ond mae'r rhai sy'n twyllo yn ei ddirmygu.
3 Mae siarad balch y ffŵl yn wialen ar ei gefn,ond mae geiriau'r doeth yn ei amddiffyn.
4 Heb ychen, mae'r cafn bwydo yn wag;mae cryfder ychen yn dod â chynhaeaf mawr.
5 Dydy tyst gonest ddim yn dweud celwydd;Ond mae gau-dyst yn palu celwyddau.
6 Mae gwawdiwr yn chwilio am ddoethineb, ac yn methu ei gael;ond mae person deallus yn dysgu'n rhwydd.
7 Cadw draw o gwmni person ffôl,achos wnei di ddysgu dim ganddo.
8 Mae person call yn gwybod ble mae e'n mynd,ond mae ffyliaid yn mynd ar goll yn eu ffolineb.