1 Eta honela amaitu zuen: «Benetan diotsuet: Hemen daudenetako batzuk ez dira hilko, harik eta Jainkoa errege ahaltsu bezala etortzen ikusi arte».
2 Handik sei egunera, Jesusek Pedro, Santiago eta Joan hartu eta mendi garai batera eraman zituen aparte. Eta antzaldatu egin zen haien aurrean:
3 jantziak distiratsu bihurtu zitzaizkion, zuri-zuri, munduan inork jar litzakeen baino zuriago.
4 Eta Elias eta Moises agertu zitzaizkien Jesusekin hizketan.
5 Pedrok esan zion Jesusi: «Maisu, zein ederki gauden hemen! Zergatik ez egin hiru etxola: bata zuretzat, bestea Moisesentzat eta bestea Eliasentzat?»
6 Ez zekien zer esaten zuen ere, beldurrak jota baitzeuden.
7 Orduan, hodei batek estali zituen eta mintzo hau izan zen hodeitik: «Hauxe dut neure Seme maitea. Entzun berari!»
8 Eta hartan, inguruan begiratu eta Jesus bakarrik ikusi zuten berekin, eta besterik inor ez.
9 Menditik beherakoan, ikusitakoa inori ez aipatzeko agindu zien, harik eta Gizonaren Semea hildakoen artetik piztu arte.
10 Agindu hau bete zuten, baina «hildakoen artetik pizte» horrekin zer adierazi nahi ote zien ziharduten beren artean.
11 Eta galdetu zioten:—Zergatik diote lege-maisuek lehenbizi Eliasek etorri behar duela?
12 Jesusek erantzun:—Lehenbizi Eliasek etorri eta dena Jaunak nahi bezala eraberritu behar baldin badu, nolatan diote Liburu Santuek Gizonaren Semeak asko sufritu behar duela eta arbuiatua izan?
13 Hau diotsuet gainera: Elias etorri da, baina gogoak emandako guztia egin diote, hartaz idatzia zegoen bezala.
14 Beste ikasleengana itzuli zirenean, jendetza handia ikusi zuten haien inguruan, eta lege-maisu batzuk haiekin eztabaidan.
15 Jendea harriturik gelditu zen Jesus ikustean eta lasterka joan zitzaizkion agurtzera.
16 Jesusek galdetu zien:—Zer zenuten horiekin eztabaidan?
17 Jendarteko batek erantzun zion:—Maisu, hemen ekarri dizut neure seme hau: hitzik egiten uzten ez dion espiritua dauka.
18 Non edo han espiritua jabetzen zaionean, lurrera botatzen du, eta mutikoa, lerdea dariola eta hortz-karraska, gogor-gogor gelditzen da. Zure ikasleei eskatu diet espiritua botatzeko, baina ezin izan dute.
19 Jesusek esan zien:—Hau gizaldi sinesgogorra! Noiz arte egon behar ote dut zuen artean? Noiz arte jasan behar ote zaituztet? Ekarri mutila.
20 Eraman egin zioten. Jesus ikusteaz batera, espirituak gogor astindu zuen mutikoa, eta lurrean iraulka eta lerdea zeriola utzi.
21 Jesusek mutilaren aitari galdetu zion:—Noiztik dago horrela?Hark erantzun:—Umetandik.
22 Askotan bota izan du sutara eta uretara ere, hilarazteko. Ezer egin ahal baduzu, erruki zaitez gutaz eta lagun iezaguzu.
23 Jesusek esan zion:—Ahal dudan diozu? Dena ahal du sinesten duenak.
24 Orduan, mutilaren aitak deiadarka:—Sinetsi nahi dut! Lagundu sinesgabe honi.
25 Jesusek, jendea pilatzen ari zela ikusirik, mehatxu egin zion espiritu gaiztoari:—Espiritu gor eta mutua, neuk agintzen diat: irten hadi mutil honengandik eta ez sartu gehiago.
26 Garrasika eta berebiziko astindua emanez, atera zen espiritu gaiztoa. Mutikoa hilik bezala gelditu zen. Ia denek hila zegoela zioten;
27 baina Jesusek eskutik hartu eta altxarazi egin zuen, eta mutikoa zutitu egin zen.
28 Jesus etxeratu zenean, ikasleek bakarrean galdetu zioten:—Eta guk, zergatik ezin izan dugu bota espiritu hori?
29 Erantzun zien:—Gisa honetako espirituak botatzeko bide bakarra otoitza da.
30 Handik atera eta Galilean zehar zebiltzan. Jesusek ez zuen inork jakiterik nahi,
31 bere ikasleei irakastera emana baitzegoen. Honela ari zitzaien: «Gizonaren Semea gizakien eskuetara emango dute; hil egingo dute, baina hil eta hiru egunera piztu egingo da».
32 Haiek, ordea, ez zuten ulertzen zer ari zitzaien; galdetzera, berriz, ez ziren ausartzen.
33 Kafarnaumera iritsi ziren. Eta, etxean, Jesusek galdera hau egin zien:—Zer eztabaida izan duzue bidean?
34 Baina haiek hitzik ez; beren artean handiena nor ote zen eztabaidatu baitzuten bidean.
35 Eseri zen Jesus eta, Hamabiei dei eginik, esan zien:—Lehena izan nahi duena izan bedi denetan azkena eta denen zerbitzaria.
36 Eta gero, haur bat hartu, haien aurrera ekarri eta, magalean zuela, esan zien:
37 —Honelako haurra nire izenean onartzen duenak neu onartzen nau; eta ni onartzen nauenak, ez nau ni onartzen, bidali nauen hura baizik.
38 Joanek esan zion:—Maisu, gizon bat ikusi dugu zure izenean deabruak botatzen, eta eragotzi egin nahi izan diogu, ez baita gure taldekoa.
39 Baina Jesusek erantzun:—Ez eragotzi; ez baita inor nire izenean mirari bat egin eta gero nitaz gaizki-esaka jardungo duenik.
40 Hau da, gure kontra ez dagoena gure alde dago.
41 Benetan diotsuet: Mesiasen jarraitzaile zaretelako, ontzixka bat ur bada ere ematen dizuen inor ez da saririk gabe geldituko.
42 «Sinesten duten txiki hauetakoren baten sinesmena galbidean jartzen duenak, hobe luke errotarri bat lepotik lotu eta itsasora amilduko balute.
43 Zeure eskuak galbidean jartzen bazaitu, moztu; hobe duzu eskumotz betiko bizitzan sartu, bi eskuekin infernura, itzalezineko sutara, erori baino. (
44 ).
45 Zeure oinak galbidean jartzen bazaitu, moztu; hobe duzu hankamotz betiko bizitzan sartu, bi oinekin infernura jaurtia izan baino. (
47 Zeure begiak galbidean jartzen bazaitu, atera; hobe duzu begibakar Jainkoaren erreinuan sartu, bi begiekin infernura jaurtia izan baino;
48 han ez da barruko harra hiltzen, ez eta sua itzaltzen.
49 «Izan ere, suaz gazitu behar dira denak.
50 Gauza ona da gatza; baina gatza gezatuko balitz, nola gazitu berriro? Eduki gatza zeuen baitan eta zaudete elkarrekin bakean».