4 Emakume tekoarrak erregeagana joan eta, lurreraino makurturik, esan zion:—Lagundu, errege jauna!
5 Erregeak galdetu zion:—Zer gertatzen zaizu?Emakumeak erantzun:—Ai ene! Alargun nauzu, hila dut senarra.
6 Bi seme nituen nik, zure mirabe honek. Borrokan hasi ziren elkarrekin landan; ez zen han apartatuko zituenik gertatu, eta batak bestea jo eta hil egin zuen.
7 Orain, ahaide guztiak gainera datozkit, bere anaiaren hiltzailea emateko esanez, hil egin behar dutela eta, anaia hil zuelako. Horrela, oinordekoa ere kendu egingo didate. Gelditzen zaidan txinparta bakarra itzali nahi didate! Ez zaio geldituko nire senarrari ez izenik, ez ondorengorik lurrean.
8 Erregeak emakumeari:—Zoaz etxera. Neuk emango ditut aginduak zuri buruz.
9 Orduan, emakume tekoarrak esan zion erregeari:—Ene errege jauna, izan bedi errua nirea eta nire aitaren senitartekoena; baina erregea eta erregetza izan bitez errugabe.
10 Erregeak, orduan:—Norbaitek ezer kontra esaten badizu, bidali niregana, aurrerantzean ez zaizu gogaikarri gertatuko.