4 زیرا که رحمت توعظیم است، فوق آسمانها! و راستی تو تا افلاک میرسد!
5 ای خدا، بر فوق آسمانها متعال باش وجلال تو بر تمامی زمین!
6 تا محبوبان تو خلاصی یابند. بهدست راست خود نجات ده و مرا اجابت فرما.
7 خدا در قدوسیت خود سخن گفته است، پس وجد خواهم نمود. شکیم را تقسیم میکنم و وادی سکوت را خواهم پیمود.
8 جلعاد از آن من است و منسی از آن من. و افرایم خود سر من. ویهودا عصای سلطنت من.
9 موآب ظرف شست وشوی من است، و بر ادوم نعلین خود را خواهمانداخت و بر فلسطین فخر خواهم نمود.
10 کیست که مرا به شهر حصین درآورد؟ کیست که مرا به ادوم رهبری نماید؟