مزامیر 115 OPV

1 ما را نی، ای خداوند! ما را نی، بلکه نام خود را جلال ده! بهسبب رحمتت و بهسبب راستی خویش.

2 امتها چرابگویند که «خدای ایشان الان کجاست؟»

3 اماخدای ما در آسمانهاست. آنچه را که اراده نموده به عمل آورده است.

4 بتهای ایشان نقره وطلاست، از صنعت دستهای انسان.

5 آنها را دهان است و سخن نمی گویند. آنها را چشمهاست ونمی بینند.

6 آنها را گوشهاست و نمی شنوند. آنهارا بینی است و نمی بویند.

7 دستها دارند و لمس نمی کنند. و پایها و راه نمی روند. و به گلوی خودتنطق نمی نمایند.

8 سازندگان آنها مثل آنهاهستند، و هرکه بر آنها توکل دارد.

9 ای اسرائیل بر خداوند توکل نما. او معاون وسپر ایشان است.

10 ای خاندان هارون بر خداوندتوکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.

11 ای ترسندگان خداوند، بر خداوند توکل نمایید. او معاون و سپر ایشان است.

12 خداوند ما را به یادآورده، برکت میدهد. خاندان اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت خواهد داد.

13 ترسندگان خداوند را برکت خواهد داد، چه کوچک و چه بزرگ.

14 خداوند شما را ترقی خواهد داد، شما و فرزندان شما را.

15 شمامبارک خداوند هستید که آسمان و زمین را آفرید.

16 آسمانها، آسمانهای خداوند است و اما زمین را به بنی آدم عطا فرمود.

17 مردگان نیستند که یاه را تسبیح میخوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو میروند.

18 لیکن ما یاه را متبارک خواهیم خواند، از الان و تا ابدالاباد. هللویاه!