مزامیر 66 OPV

1 ای تمامی زمین، برای خدا بانگ شادمانی بزنید!

2 جلال نام او رابسرایید! و در تسبیح او جلال او را توصیف نمایید!

3 خدا را گویید: «چه مهیب است کارهای تو! از شدت قوت تو دشمنانت نزد تو تذلل خواهند کرد!

4 تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را خواهند سرایید و به نام توترنم خواهند نمود.» سلاه.

5 بیایید کارهای خدا را مشاهده کنید. او درکارهای خود به بنی آدم مهیب است.

6 دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا عبورکردند. در آنجا بدو شادی نمودیم.

7 در توانایی خود تا به ابد سلطنت میکند و چشمانش مراقب امتها است. فتنه انگیزان خویشتن را برنیفرازند، سلاه.

8 ای قومها، خدای ما را متبارک خوانید وآواز تسبیح او را بشنوانید.

9 که جانهای ما را درحیات قرار میدهد و نمی گذارد که پایهای مالغزش خورد.

10 زیراای خدا تو ما را امتحان کردهای و ما را غال گذاشتهای چنانکه نقره راغال میگذارند.

11 ما را به دام درآوردی و باری گران بر پشتهای ما نهادی.

12 مردمان را بر سرما سوار گردانیدی و به آتش و آب درآمدیم. پس ما را بهجای خرم بیرون آوردی.

13 قربانی های سوختنی به خانه تو خواهم آورد. نذرهای خود را به تو وفا خواهم نمود،

14 که لبهای خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی خودآنها را به زبان خود آوردم.

15 قربانی های سوختنی پرواری را نزد تو خواهم گذرانید. گوسالهها و بزها را با بخور قوچها ذبح خواهم کرد، سلاه.

16 ای همه خداترسان بیایید و بشنوید تا ازآنچه او برای جان من کرده است خبر دهم.

17 به دهانم نزد او آواز خود را بلند کردم و تسبیح بلند بر زبان من بود.

18 اگر بدی را در دل خودمنظور میداشتم، خداوند مرا نمی شنید.

19 لیکن خدا مرا شنیده است و به آواز دعای من توجه فرموده.

20 متبارک باد خدا که دعای مرا ازخود، و رحمت خویش را از من برنگردانیده است.